Όταν η Δύση αθετώντας την Παράδοση αναζητούσε σε "αβάτους τρίβους" την αναγέννηση του ανθρώπου με την επιστροφή του στον ίδιο τον άνθρωπο, "θεοποιώντας" τον αρχαίο ελληνικό κλασσικισμό, η Ανατολή ήδη μεσουρανούσε έχοντας προ πολλού κατανοήσει, ότι ο άνθρωπος μόνο τότε γίνεται ολοκληρωμένος όταν επιστρέψει δια της μετανοίας και κοινωνήσει με τον δικό του προσωπικό Θεό. Τότε όλο το είναι του ανθρώπου αλλά και όλη η δραστηριότητά του χριστοποιείται, όπως τόνιζε ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς - πράγμα που διαφαίνεται ακόμη και στην επιστήμη και την τέχνη, την οποία παράγει ο άνθρωπος. (Από τον πρόλογο της έκδοσης)