Η Μαθηματική Έννοια της Αρμονίας στο Μουσικό Σύστημα των Πυθαγορείων

Η αρμονία με την πλατύτερή της έννοια, αποτελούσε για τους Πυθαγορείους, το ιδεατό εκείνο σημείο γύρω από το οποίο συσπειρώνεται η κοσμική ύλη. Ανεξάντλητη, άφθαρτη και αμετακίνητη, αποτελεί τη μετενσωμάτωση του κοσμικού σχεδίου στη γη. Για τους Πυθαγορείους, η κρυμμένη νομοτέλεια της αρμονίας της Φύσης, βρισκόταν στους αριθμούς.

Οι πειραματικές αποδείξεις του με το μονόχορδο συνδύασαν τις παραστάσεις της καθημερινής εμπειρίας με τα ιδανικά αρχέτυπα της ύπαρξης, θέτοντας τις βάσεις της σύγχρονης μουσικής θεωρίας και της ακουστικής των ήχων.

Περιεχόμενα:
Πρόλογος
Πρόλογος του συγγραφέα
Εισαγωγή
- Η έννοια της αρμονίας
- Λίγα λόγια για τη ζωή και το έργο του Πυθαγόρα
Μέρος πρώτο:
Η μαθηματικά συμβολική βαθμονόμηση των ηχητικών σχέσεων
- Διαστήματα και αναλογίες
- Η περίφημη διήγηση του Ιάμβλιχου
- Το μονόχορδο
- Η σχέση μονόχορδου και τετρακτύος
Μέρος δεύτερο:
Η Πυθαγόρεια διαίρεση της οκτάβας
- Το πυθαγόρειο και το διδύμειο κόμμα
- Η ανακάλυψη των άρρητων (ασύμμετρων) αριθμών
- Επίλογος
Παράρτημα
- Σχηματισμός της πυθαγορικής διατονικής σκάλας
- Για τη «Μουσική των Σφαιρών»
Επίμετρο
- Η αρμονία των Πυθαγορείων
Βιβλιογραφία
- Ελληνόγλωσση
- Ξενόγλωσση