Το πάθος του Χαρούκι Μουρακάμι για τη μουσική έχει πολύ βαθιές ρίζες. Πριν στραφεί στη συγγραφή, διηύθυνε ένα τζαζ κλαμπ στο Τόκιο, ενώ η αισθητική και συναισθηματική δύναμη της μουσικής αναδύεται από όλα τα πολυαγαπημένα του λογοτεχνικά έργα. Στο ανά χείρας βιβλίο, ο Μουρακάμι πραγματοποιεί ένα προσωπικό του όνειρο: να κάνει μια συζήτηση εκ βαθέων με τον φίλο του και παγκοσμίου φήμης διευθυντή ορχήστρας Σέιτζι Οζάουα για την κοινή τους αγάπη.

Οι δύο σπουδαίοι καλλιτέχνες μιλούν αποκλειστικά περί μουσικής: από τον Μπραμς ως τον Μπετόβεν, από τον Λέοναρντ Μπέρνσταϊν ως τον Γκλεν Γκουλντ, από τη συλλογή δίσκων ως την όπερα, και για πολλά άλλα, προσφέροντάς μας τη μοναδική ευκαιρία να αντιληφθούμε τον τρόπο που σκέφτονται δύο μετρ.

"Ποιος άλλος θα μπορούσε να γράψει για την εμπειρία τού να ακούς και να παίζεις μουσική με τέτοια διεισδυτικότητα και τέτοια τρυφερότητα; Μάλλον κανείς"._
_(Πατι Σμιθ, New York Time Book Review)

"Το Περί μουσικής και μόνο είναι ένας μοναδικός θησαυρός... Το να μιλάς για τη μουσική είναι σαν να χορεύεις για την αρχιτεκτονική, λένε. Όμως είναι υπέροχο να παρακολουθείς αυτούς τους δύο φίλους να χορεύουν". (The Guardian)

"Το High Fidelity για τους φαν της κλασικής μουσικής". (Publishers Weekly)

Περιεχόμενα

• Πρόλογος στην ελληνική έκδοση
• Εσαγωγή
• Τα απογεύματά μου με τον Σέιτζι Οζάουα
• Γύρω από το Τρίτο κοντσέρτο για πιάνο του Μπετόβεν - και όχι μόνο
• Οι μανιώδεις συλλέκτες δίσκων
• Ο Μπραμς στο "Κάρνεγκι Χολ"
• Η σχέση της συγγραφής με τη μουσική
• Τι συνέβη τη δεκαετία του '60
• Η μπαγκέτα του Ευγένιου Ορμαντί
• Γύρω από τη μουσική του Γκούσταβ Μάλερ
• Από τα μπλουζ του Σικάγου στον Σινίτσι Μόρι
• Οι χαρές της όπερας
• Σε μια μικρή Ελβετική πόλη
• Ο τρόπος διδασκαλίας δεν είναι ένας και μοναδικός. Τον διαμορφώνεις στην πορεία"
• Επίλογος από τον Σέιτζι Οζάουα