Πίσω από την προσπάθεια των επιστημόνων να εξερευνήσουν το Σύμπαν βρίσκονται δύο μεγάλα ερωτήματα.

Πρώτα απ' όλα, η διάσημη ερώτηση του Λάιμπνιτς: Γιατί υπάρχει κάτι, ενώ θα μπορούσε να μην υπάρχει τίποτα;
Κι έπειτα: Γιατί αυτό το κάτι εξελίχθηκε από την αρχική χαοτική κατάσταση στην οποία βρισκόταν πριν από 15 δισεκατομμύρια χρόνια, στην εξαιρετικά οργανωμένη κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα;

Είναι εξαιρετικά σημαντικό, υπό αυτήν την άποψη, να επισημανθεί ο ρόλος που έπαιξε η μουσική στη γέννηση της επιστήμης. Μελετώντας τις σχέσεις ανάμεσα στους ήχους και το μήκος των ταλαντούμενων χορδών, ο Πυθαγόρας διαισθάνθηκε τη σημασία των αριθμών για την ερμηνεία του πραγματικού κόσμου. Η εξαιρετική πολυπλοκότητα εκείνου που αφήνεται να φανεί μπορεί να κατανοηθεί με τη βοήθεια κάποιων απλών στοιχείων, που μπορούν να περιγραφούν με αριθμητικές τιμές. Επομένως, το δεύτερο ερώτημα θα μπορούσε να αναδιατυπωθεί ως εξής: Γιατί υπάρχει μουσική, αντί για θόρυβο; Με αυτό τον τρόπο παραλληλίζεται η δραστηριότητα της φύσης στη διάρκεια της κοσμικής εξέλιξης και η επεξεργασία μουσικών έργων από ανθρώπους-δημιουργούς σε όλη τη διάρκεια της γνωστής ιστορίας της μουσικής.

Ο Ντομινίκ Προυστ μας προσκαλεί σε μια εκτενή ιστορική \"τοιχογραφία\", στην οποία διαρκώς συσχετίζονται οι δύο δραστηριότητες, καταδεικνύοντας τις στενές τους σχέσεις, καθώς επίσης και τις διαφορές τους. Σκοπός του δεν είναι να δώσει μια συνοπτική εξήγηση, αλλά κυρίως να εξιστορήσει αυτή τη διπλή περιπετειώδη σχέση μέσω της οποίας ο κόσμος έγινε πιο πλούσιος, πιο όμορφος. Από τον Πυθαγόρα και τους πυθαγόρειους τον 5ο π.X. αιώνα, που έδωσαν τα \"σπέρματα\" μιας ηλιοκεντρικής θεωρίας, συνδέοντας κάθε πλανήτη με μία νότα της κλίμακας, ως τους ερευνητές των διαστημικών πυραύλων Voyager που μετέφεραν τα μουσικά δείγματα του κόσμου μας προς τους πιθανούς πολιτισμούς στα μεσοαστρικά βάθη, η δυαδική σχέση του κόσμου και της μουσικής αψηφά το χρόνο, και μας οδηγεί σε σύγχρονες πνευματικές και επιστημονικές αναζητήσεις.

Περιεχόμενα

Πρόλογος
Προοίμιο
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ Η μουσική των σφαιρών του Πυθαγόρα
Το μουσικό μοντέλο του Φιλολάου του Κροτωνιάτη Η αρμονία του κόσμου κατά τον Πλάτωνα Ο σκεπτικισμός του Αριστοτέλη
Η Σχολή της Αλεξάνδρειας
Η Σχολή της Ρόδου
Η αρμονία των σφαιρών κατά τον Κικέρωνα Ο γεωκεντρικός κόσμος του Πτολεμαίου
ΟΙ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ Μια μικρή αναφορά στη Ρώμη Ο μουσικός κόσμος του Νικόμαχου Ο κόσμος της μουσικής των πρώτων αιώνων Η μουσική των σφαιρών της Σχολής των Νεοπλατωνικών
Ο αυταρχικός κόσμος της Εκκλησίας
Ο μουσικός κόσμος των Αράβων
Ο μεσαιωνικός μουσικός κόσμος
Οι ηλιοκεντρικές σφαίρες του Κοπέρνικου ΟΙ ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΟΙ Ο Κέπλερ και οι Αρμονικές του κόσμου
Η κοσμική όπερα της Φλωρεντίας και η κλίμακα του Ζαρλίνο Πραγματικοί σοφοί ή κάλπικοι ελαφρόμυαλοι μάγοι;
Γαλιλαίος, Καρτέσιος και Χώυχενς
Η Παγκόσμια Αρμονία του Μερσέν και τα καπρίτσια του Roberday ΟΙ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΕΣ
Η μουσική των πολύχρωμων σφαιρών του Νεύτωνος
Η φλύαρη μεταφυσική και η οργάνωση του κόσμου σύμφωνα με τον Καντ Μπαχ, ένας από τους εκλεκτούς
Η σχέση μουσικής - αστρονομίας μέσα στην τάξη και την αταξία Η μουσική των σφαιρών στις όπερες του Μότσαρτ
Γουίλιαμ Χέρσελ, μουσικός και αστρονόμος
ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ
Τα ουράνια εκκλησιαστικά όργανα του Αριστίντ Καβαγιέ-Κολ Η ρομαντική μουσική των ιμπρεσιονιστικών σφαιρών
Ο Ζοζέφ Φουριέ, η αφρόκρεμα της Ντωφινέ Η σχετικιστική μουσική των σφαιρών σε έκρηξη
Η σύγχρονη περίοδος: η Μεγάλη Έκρηξη και ο Μέγας Ήχος
ΤΟ ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΤΩΝ ΦΩΤΟΝΙΩΝ
Η μουσική της Γης
Η μουσική των πλανητών
Η μουσική των αστεριών
Η μουσική του Σύμπαντος Η ορχήστρα των υπερχορδών
Τα τρία κλειδιά της μουσικής των σφαιρών
Αρχιτεκτονική
Κύματα Αρμονία Βιβλιογραφία Δισκογραφία