Η προ πολλών χρόνων τελεία έλλειψις του αμέσως από της παλαιάς γραφής εις την ημετέραν εξηγηθέντος υπό των Διδασκάλων συντόμου "Δοξασταρίου Πέτρου του Πελοποννησίου" και υπό Πέτρου του Εφεσίου εκδοθέντος εν Βουκουρεστίω τω 1820 έτει παρώτρυνέ τινας των νεωτέρων διδασκάλων όπως εκδώσωσιν αυτό υπό το όνομα του αυτού συγγραφέως. [...]

Ειμί δε εύελπις, ότι, άμα ως η έκδοσις αύτη αναφανή, αι νέαι γενεαί των μουσικών· θα επανέλθωσιν εις την αρχαίαν του μέλους γνώσιν, θα επανέλθη δε αύθις και το ομοιόμορφον του ψάλλειν εν ταις Εκκλησίαις, ως το πάλαι, το οποίον και ημείς αυτοί και πάντες οι σύγχρονοι ημών ηκούομεν εν τη νεανική ημών ηλικία, και δι' ού εδίδαξαν ημάς οι αείμνηστοι ημών διδάσκαλοι.