Το βιβλίο αυτό δημιουργήθηκε από τις ανάγκες της πανεπιστημιακής διδασκαλίας. Οι ιστορίες της μουσικής σε ελληνική γλώσσα είναι γενικά λίγες και λιγότερες είναι αυτές που είναι προσιτές σήμερα στο βιβλιεμπόριο. Ο συντριπτικά μεγαλύτερος αριθμός απ' αυτές είναι μεταφράσεις περισσότερο ή λιγότερο πετυχημένων ξενόγλωσσων έργων, όλες όμως έχουν ένα κοινό γνώρισμα: ότι αποβλέπουν περισσότερο στην ικανοποίηση και ίσως ανάπτυξη ενδιαφερόντων ενός ευρύτερου κοινού φιλόμουσων και λιγότερο στην βασική κατάρτιση σπουδαστών μουσικολογίας. (. . .) Δύσκολα πάντως θα μπορέσει κανένας να αμφισβητήσει ότι από την δεκαετία του '50 μέχρι και σήμερα η πληρέστερη από πλευράς ευρύτητας περιεχομένου, η αρτιότερη από πλευράς συσχετισμού μεθοδολογικού-επιστημονικού προβληματισμού και σύνθεσης του υλικού και η συνεπέστερη από πλευράς συσχετισμού όλων αυτών με την βιβλιογραφική τεκμηρίωση, είναι η "Ιστορία της Μουσικής" του Καρλ Νεφ στην μετάφραση του Φοίβου Ανωγειανάκη, ο οποίος έκανε και την μοναδική μέχρι σήμερα στο είδος της προσθήκη για την νεότερη ελληνική μουσική, με την οποία δημοσιεύτηκε το έργο του Νεφ στην Ελλάδα.