Δοκίμια μουσικής ακρόασης

Με δεδομένη την παραδοχή ότι η αντίστιξη περιχέει την πολυφωνία, η χρήση του όρου «Αντιστίξεις» στον τίτλο του βιβλίου νομιμοποιεί την πολυφωνικότητα των κειμένων που ακολουθούν. Αν, κατά τη βέβηλη παραφθορά ενός πασίγνωστου αφορισμού, μουσική είναι όσα ακούγονται, τα δοκίμια αυτά (χρησιμοποιώ τον όρο με προεξέχουσα την έννοια της απόπειρας) επιχειρούν να καταγράψουν τις ακροαστικές εμπειρίες απ’ τη μουσική και να λειτουργήσουν σαν αποκωδικοποιητές μουσικών εντυπώσεων, όπως αυτές άναρχα συγκροτούν μέσα μας το δικό τους ηθικό corpus. Ομολογούμενη πρόθεση του συγγραφέα ήταν να εναρμονίσει τα πιο ετερόκλητα μουσικά είδη, μια και όλα συμβάλλουν στη διαφορετικότητα τής μουσικής συγκίνησης. Μοναδικό ενοποιητικό στοιχείο, πλην του αντικειμένου, «η κοινή και αυστηρά καθορισμένη έκτασή τους(βλ. κείμενο «400 λέξεις») αφού όλα τα κείμενα δημοσιεύτηκαν στην «Καθημερινή» της Κυριακής, στην στήλη «Αντιστίξεις», που ξεκίνησε το Μάρτιο του 1999 και συνεχίζεται ως σήμερα. Η παρούσα έκδοση ανθολογεί μέρος των δημοσιευομένων κειμένων και η ευθύνη της επιλογής ανήκει στο συγγραφέα.