«Οδηγίες για την σωστή χρήση του βιβλίου»:

Ο σπουδαστής θα ωφεληθεί από το βιβλίο των λύσεων, εάν ανατρέχει σ' αυτό, μόνον αφού έχει ολοκληρώσει την προσωπική του εργασία. Έτσι θα κάνει σύγκριση των δύο λύσεων, ενέργεια που θα συμβάλλει στην πρόοδό του.

Τα λυμένα θέματα πρέπει να παίζονται στο πιάνο, μόνον αφού έχουν διορθωθεί από τον καθηγητή του σπουδαστή και κατόπιν τα αντίστοιχα θέματα του βιβλίου των λύσεων. Όταν ο σπουδαστής παίζει τα θέματα στο πιάνο, συνιστούμε να παίζει πολλές φορές το ίδιο θέμα και κάθε φορά να τραγουδά το μέρος μιας φωνής, ιδιαίτερα το μέρος του Basso.

Πολλές φορές να μεταπηδά από το μέρος του Basso στο μέρος της soprano ή του tenoro κ.λπ. Μ' αυτόν τον τρόπο θα αποκτήσει (εκτός των ακουστικών παραστάσεων) και το «εσωτερικό αφτί» που είναι απαραίτητο στοιχείο για έναν μουσικό.

Αρκετοί σπουδαστές λύνουν τα θέματα αρμονίας με την βοήθεια του πιάνου, ψάχνοντας να ακούσουν και στη συνέχεια να γράψουν το καλύτερο κατά την κρίση τους και της προσωπικής τους ευαισθησίας άκουσμα. Αυτό είναι ένα σοβαρό σφάλμα! Τα θέματα δεν πρέπει να λύνονται με την βοήθεια του πιάνου. Ο σπουδαστής που ενεργεί έτσι δεν πρέπει να ξεχνά ότι ο ίδιος δεν γνωρίζει την αρμονία, γι' αυτό και την σπουδάζει. Είναι νωρίς για να έχει διαμορφωμένο καλλιτεχνικό αισθητήριο, όσο πλούσιο ταλέντο και να διαθέτει. Θα πρέπει να γνωρίζει ότι με τις σπουδές του θα βοηθήσει να αναπτυχθεί η μουσική του συνείδηση κι' αυτό θα γίνει με την άριστη γνώση του θεωρητικού μέρους της αρμονίας και να διαμορφώσει το μουσικό του αισθητήριο, πλουτίζοντάς το συγχρόνως με το παίξιμο των λυμένων (χωρίς λάθη), θεμάτων.

Η ισορροπημένη συνεργασία αυτών των δύο βασικών παραγόντων, μουσικής συνείδησης και αισθητηρίου, θα φέρουν ως αποτέλεσμα τους καρπούς της προσωπικής δημιουργίας του κάθε μέλλοντα μουσικού.