Γιαγιόι Κουσάμα: Από εδώ μέχρι το άπειρο Η Γιαγιόι Κουσάμα, καθώς μεγάλωνε στην Ιαπωνία, ονειρευόταν να γίνει καλλιτέχνις. Στους κήπους που απλώνονταν στα φυτώρια των γονιών της της άρεσε να σχεδιάζει λουλούδια,φυτά και πέτρες, φτιάχνοντας με τη φαντασία της έναν κόσμο που αποτελούνταν από συμπλέγματα, σχηματισμούς και σειρές από βούλες. Διαρκώς φανταζόταν ότι ο κόσμος γύρω της είναι φτιαγμένος από βούλες, οι οποίες μάλιστα δημιουργούσαν πολύμορφους συνδυασμούς και περίπλοκα σχήματα. Όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές της γύρω από την παραδοσιακή ζωγραφική της Ιαπωνίας, εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη. Εκεί απέκτησε σύντομα μεγάλη φήμη για τους πίνακές της με τα πουά μοτίβα από βούλες και τις μεγάλες ανάλαφρες κατασκευές της που αποτελούνταν από παραγεμισμένα κυλινδρικά σχήματα, αλλά και για τα μεγάλα μαλακά γλυπτά της – κατασκευές από παραγεμισμένο ύφασμα, με τις οποίεςκάλυπτε καρέκλες, καναπέδες και βάρκες.

Η Κουσάμα εξέθεσε τη δουλειά της σε όλο τον κόσμο με μεγάλη επιτυχία. Όλοι ήθελαννα θαυμάσουν τα περίφημα δωμάτιά της με τους πολλαπλούς καθρέφτες που δημιουργούσε, μέσα στα οποία πολλαπλασιάζονταν αντανακλάσεις από χρωματιστά φώτα ως το άπειρο, όπου πολύχρωμα φώτα στέλνουν αδιάκοπα τις αντανακλάσεις τους. Πλήθος κόσμου συρρέει και στα δωμάτιά της που είναι στην αρχή λευκά και σταδιακά καλύπτονται με βούλες, όλο και περισσότερες βούλες. «Η γη μας δεν είναι παρά μια βούλα ανάμεσα σε εκατομμύρια αστέρια στο σύμπαν», έλεγε η Κουσάμα. «Τα πουά είναι ένας δρόμος για το άπειρο».

Το βιβλίο αυτό αφηγείται μέσα από λόγια και εικόνεςτην ιστορία μιας καλλιτέχνιδας που κάλυψε τον κόσμο με βούλες, από εδώ ως το άπειρο.

Το μήλο του Μαγκρίτ Ένας άνθρωπος που λεγόταν Ρενέ Μαγκρίτ, πλέοντας στον κόσμο των ονείρων του, ικανοποίησε την επιθυμία του να γίνει ζωγράφος – των μήλων, των καπέλων και των μηλοκαπέλων. Στα έργα του φύλλα είναι χείλη, μπαγκέτες είναι μύτες, η σωστή πλευρά δεν είναι ποτέ πάνω, αλλά και η πάνω πλευρά δεν είναι ποτέ κάτω.