Η αποκάλυψη και η αφήγηση των παράνομων ή ημιπαράνομων μουσικών-καλλιτεχνικών κινήσεων μέσα στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης της Τερεζίν (Τερέζιενσταντ) στην Τσεχία και η εξέλιξή τους σε ένα πελώριο κίνημα δημιουργίας αποτελεί το κεντρικό θέμα του βιβλίου. Αντίθετα, το πρώτο μέρος του βιβλίου επιχειρεί να ανιχνεύσει τις ρίζες και την εξέλιξη των πολιτισμικών θέσεων και των πολιτικών του φασισμού και του ναζισμού, των ιστορικών προκειμένων τους στη δυτική σκέψη που, για αιώνες πριν, διαχέονταν στις χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική. Ευγονισμοί, φυλετικές διακρίσεις, καταναγκαστική εργασία, διώξεις, εγκλεισμός: ιδέες και εφαρμογές οι οποίες αποτέλεσαν την πρώτη ύλη για την ημιτελική και την τελική "λύση", που ήταν η συγκρότηση χιλιάδων στρατοπέδων συγκέντρωσης, μεταξύ αυτών και της Τερεζίν. Οι μορφές αυτο-οργάνωσης στην Τερεζίν και η θέληση των μουσικών και των καλλιτεχνών για δημιουργία, ενώ ζούσαν στις απάνθρωπες συνθήκες του στρατοπέδου, αποτελούν ιστορικό παράδειγμα έσχατης αντίστασης απέναντι στον τρόμο και στη βαρβαρότητα. Όπως και τα έργα που γράφτηκαν μέσα στο στρατόπεδο, αποτελούν ιστορική κληρονομιά και παράδειγμα για όλους τους πολίτες της Ευρώπης, σε οποιονδήποτε χρόνο, παρόντα ή μέλλοντα.