Η μουσική στην Ευρώπη του δέκατου ένατου αιώνα είναι ένα σύνολο δοκιμίων που επικεντρώνεται φανερά στην αισθητική έννοια του ρομαντισμού, η οποία κυριαρχεί στο χώρο της μουσικής σε όλη τη διάρκεια του συγκεκριμένου αιώνα. Κύριος στόχος, επομένως, είναι η εμβάθυνση σε θέματα ιδεών, και μάλιστα αυτών του ρομαντισμού, για την τέχνη, καθώς και η εξερεύνηση της σχέσης των ιδεών αυτών με τη μουσική, με τους ποικίλους ρόλους της και τα χαρακτηριστικά της, και με τις αφηγήσεις που συνοδεύουν τους πιθανούς συμβολισμούς της την εποχή εκείνη. Κατά συνέπεια, ως προς το υλικό και τη μεθοδολογία τα δοκίμια δεν περιορίζονται στο πεδίο της μουσικολογίας, αλλά επεκτείνονται και σε άλλα γνωστικά πεδία ακριβώς επειδή δεν εντρυφούν τόσο στο μουσικό στιλ ή στα βιογραφικά στοιχεία των συνθετών, αλλά επικεντρώνονται στο πρόβλημα του μουσικού νοήματος, ακολουθώντας τις σύγχρονες τάσεις της μουσικολογικής ιστοριογραφίας, οι οποίες ενθαρρύνουν τη διεπιστημονικότητα στην έρευνα.