Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και η μνημονιακή τοιαύτη περισσεύει και θαριεύει. Η συντομία λοιπόν στάθηκεν και η αρχική πρόθεση αυτών των προλεγεμένων. Δυστυχώς ή ευτυχώς (ας κρίνει ο αναγνώστης....) δεν ευοδώθηκε. Ως φαίνεται έκλεινα... μέσα μου, πολύ περισσότερα απ' όσα υπολόγιζα... Επειδή λοιπόν, μαζί με τα λόγια περίσσεψεν και ο αριθμός εκείνων (μέχρι στιγμής γνωρίζω πέντε [αρ. 5!] που εκ των πραγμάτων από μένα γνώρισαν τον Σαμάρα και σκέφτηκαν να τον χρησιμοποιήσουν ως εφαλτήριο επιστημονικών (εμπροθέτως τουλάχιστον...) δημοσιευμάτων, σαν να μην υπήρχαν τόσοι άλλοι αξιόλογοι και αδιερεύνητοι Έλληνες συνθέτες, στο ανά χείρας η ίδια η μουσικοσκηνικά αναλυτική φύση της εργασίας, με εξώθησε να χρησιμοποιήσω ως κύρια πηγή μου μόνον λιμπρέτα, σπαρτίτα και παρτιτούρες του Σαμάρα, όσα σώζονται, φυσικά. Έτσι, καίτοι, ήδη πλήρως ενημερωμένος σχετικά, σκοπίμως αγνόησα άλλες (φυσικά δεν τις κατονομάζω) θέλοντας να αφήσω εντελώς ανεπηρρέαστη και παρθένα την οποίαν οπτική μου. Θα τις ξαναδιαβάσω βεβαίως με χαρά, όταν όμως εκδοθεί ολόκληρο το πρωτευόντως «αναλυτικό» τούτο πόνημα: όπου πλην ίσως ελαχίστων, εξωφθάλμων περιπτώσεων, ιδίως συγκεκριμένων αναφορών, σκόπιμα «αποφεύγει» συγκρίσεις του Σαμάρα, με συγχρόνους του. Θέλησα να είναι έργο όσο το δυνατόν πιο δικό μου, ενσυνείδητα πάντως αποφεύγοντας τις άλλες πηγές. Οπωσδήποτε οι αναλύσεις ελαχίστων από τα σχολιαζόμενα σκηνικά έργα του Σπυρίδωνος Φιλίσκου Σαμάρα (γ. Κέρκυρα, 17 Νοεμβρίου 1861 - θ. Αθήνα, 25 Μαρτίου 1917), χρονολογούνται πριν από την έκδοση τής ογκώδους μονογραφίας μου Σπύρος Σαμάρας (1861-1917): Ο Μεγάλος Αδικημένος της Έντεχνης Ελληνικής Μουσικής, εκδ. Μουσείου Μπενάκη, (Νοέμβριος 2013), διαστάσεις 165χ240 χιλιοστών, σσ 1007. Προϊούσης όμως της συγγραφής της τελευταίας, συνεδητοποίησα ότι οι αναλύσεις αυτές, ήταν φύσει προορισμένες για έκδοση ad hoc, που κατά το δυνατόν, να απευθύνεται σε συνειδητούς φιλόμουσους, όχι στους γνωστούς δήθεν που τρυπώνουν στην αίθουσα, όταν κάποτε έχει τελειώσει και η εισαγωγή του έργου! Θουν, Κύριε, φυλακήν... Κυρίως σε φιλόμουσους κάποιας παιδείας στην έντεχνη μουσική, ικανούς αν μη τι άλλο, να διαβάζουν ένα σπαρτίτο (μεταγραφή) όπερας ή οπερέτας, για φωνές και πιάνο. Η ιστορία του ανά χείρας, προϊούσης ιδίως της συγγραφής του, συνδέθηκε άρρηκτα με την Ιστορία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, μετά το 2005. Ας συγχωρήσει ο αναγνώστης την κάποια έκταση αυτής της ιστορικής αναδρομής, που θα καταλήξει αναπόδραστα στην αρχική justificatio existentiae του βιβλίου. Πριν καν εγώ προλάβω να...το συνειδητοποιήσω.

Περιεχόμενα

ΤΟΜΟΣ Α' (Κεφάλαια 1-7)
Σπύρου Σαμάρα: «Αναλύσεις των Σκηνικών Έργων του»
Κεφάλαιο Πρώτο: «Μετζέ» [Medge]
Ανάλυση
Κεφάλαιο Δεύτερο: «Φλόρα μιράμπιλις» [Flora mirabilis]: Η Θαυμαστή Ανθώ
Ανάλυση
Κεφάλαιο Τρίτο: «Λιονέλλα» [Lionella]
Ανάλυση
Κεφάλαιο Τέταρτο:«Η Μάρτυς» [La Martire]
Ανάλυση
Κεφάλαιο Πέμπτο: «Η Δαμασμένη Μαινάδα» [La furia domata]
Κεφάλαιο Έκτο: «Ιστορία αγάπης» [Storia d' amore] ή «Η Ξανθούλα» [La Biondinetta]
Ανάλυση
Κεφάλαιο Έβδομο: «Δεσποινίς ντε Μπελ - Ιλ» [Ma demoiselle de Belle-Isle]
Ανάλυση

ΤΟΜΟΣ Β' (Κεφάλαια 8-12)
Κεφάλαιο Όγδοο: «Ρέα» [Rhea]
Ανάλυση
Κεφάλαιο Ένατο: «ΤΙΓΚΡΑ» [Tigra] ημιτελής, μία (α') πράξη
Ανάλυση
Κεφάλαιο Δέκατο: «Πόλεμος εν Πολέμω»
Ανάλυση
Κεφάλαιο Ενδέκατο: «Η Πριγκίπισσα της Σάσσωνος»
Ανάλυση
Κεφάλαιο Δωδέκατο: «Η Κρητικοπούλα»
Ανάλυση