Ο όρος Σονάτα παραπέμπει καταρχήν στο τυποποιημένο σχήμα της Κλασσικής Διθεματικής Σονάτας, γνωστό γενικότερα ως Φόρμα Σονάτας. Ιστορικά όμως, ο όρος αυτός, ξεκινώντας από τον 16ο αιώνα, την Εποχή δηλαδή της Όψιμης Αναγέννησης, χρησιμοποιήθηκε για να χαρακτηρίσει γενικώς τα έργα που προορίζονταν για εκτέλεση αποκλειστικά από όργανα, χωρίς όμως αυτά να παρουσιάζουν, ως μορφές, μιαν ουσιώδη διαφορά από τα φωνητικά έργα της Εποχής με στόχο απλώς την ενόργανη εκτέλεσή τους. Έτσι γεννήθηκε το δίδυμο musica (ή canzon) cantana και musica (ή canzon) suonata, και απλούστερα cantana-sonata.