Η μουσική εκπαίδευση χωρίζεται σε δύο κλάδους: τη θεωρία και την πρακτική.
Στη θεωρία ο μαθητής διδάσκεται ό,τι αφορά τη σημειογραφία, τις χρονικές διάρκειες και τις αρχές που διέπουν τις σχέσεις των ήχων μεταξύ τους, με σκοπό να μάθει να γράφει μουσική.
Η πρακτική ασχολείται με την εκτέλεση της μουσικής, έχοντας ως βάση τη μουσική ανάγνωση (solfege).
Η θεωρία της μουσικής που γράψαμε, περιέχει τις απαραίτητες προκαταρκτικές γνώσεις που οφείλει να αποκτήσει ο σπουδαστής της μουσικής. Οι βασικές αυτές γνώσεις προέρχονται από τη διαμόρφωση που έλαβε η μουσική στην εξελικτική της πορεία μέσα στους αιώνες 17ο, 18ο και 19ο (κλασική και ρομαντική περίοδος), όταν στη Δύση κυριάρχησε το αρμονικό τονικό σύστημα.
Το βιβλίο διαιρείται σε τέσσερα μέρη:
- Το πρώτο μέρος πραγματεύεται τα βασικά σημεία της μουσικής γραφής και ό,τι έχει σχέση με τη χρονική διάρκεια των ήχων.
- Το δεύτερο μέρος πραγματεύεται τις σχέσεις που έχουν οι ήχοι μεταξύ τους.
- Το τρίτο μέρος αναφέρεται στην έκφραση της μουσικής κατά την εκτέλεση και δίνονται αρκετοί μουσικοί όροι καθώς και σημεία γραφής δηλωτικά τρόπων έκφρασης.
- Στο τέταρτο μέρος δίνονται συμπληρωματικά στοιχεία σημειογραφίας για την πληρέστερη κατανόηση του τρόπου γραφής και εκτέλεσης της μουσικής, καθώς και βασικά στοιχεία για τα μουσικά όργανα.