Στα δέντρα που είχαν λέξεις έβαλα πουλιά
Λες και θα σιωπούσαν κάποτε
Στα ποτάμια που κυλούσαν νοήματα έβαλα νερά
Λες και θα στερεύαν κάποτε
Τα κατέστρεψα
Και ησύχασα
Από τότε η ζωή είναι τόσο καλή και δίκαιη μαζί μου
Βλέπω ένα κορίτσι ν’ ακουμπάει ένα ποδήλατο
Σ’ ένα δέντρο δίπλα στην όχθη ενός ποταμού
Ακούω τα πουλιά και δεν καταλαβαίνω λέξη

Περιεχόμενα:

Parasolle - 1950
Basmati
Και τότε κατάλαβα
Η πόλη άφαντη
Millennium
Ένα ερείπιο σουβενίρ
Ο Κάτω Κάμπος
Μια ελιά
Η γυναίκα που κλαίει σιωπηλά
Αθήνα
Στο ίδιο σημείο
Φούρνοι Ικαρίας
Φυλακές Κορυδαλλού
Daydreaming
Νας
Αυτό που θα γίνει
Εκείνο το αστέρι που θυμάται
Rue des Martyrs
Ελένη
Δίπλα σ' έναν σκύλο που κουτσαίνει
Ίσως
Οι ήρωες
Ο Φούτζι
Τα ποιήματα
Κάποια στιγμή