Η τετράδα των Genesis δηλ. οι: Collins, Rutherford, Gabriel και Hacket, έγινε… τριάδα μετά την αποχώρηση των δύο τελευταίων. Κι όμως το γεγονός ότι το συγκρότημα κατάφερε και ξεπέρασε αυτές τις αποχωρήσεις είναι ακόμα μία απόδειξη ότι η ως τώρα επιτυχία του δεν οφείλονταν στην τύχη ή σε οποιαδήποτε απάτη.

Το περίεργο σ’όλη την υπόθεση, είναι ότι αυτό το συγκρότημα έφτασε στην επιτυχία με μια ήρεμη και πολύ μελετημένη μουσική. Στο ότι επιβλήθηκε χωρίς την βοήθεια των μαζικών μέσων ενημέρωσης, στο ότι έγινε star χωρίς βεντετισμούς, πράγμα που δεν θα μπορούσε ποτέ να ειπωθεί για συγκροτήματα όπως οι Beatles, οι Pink Floyd ή οι Stones. Αυτά τα γκρουπ, εκτός από τις ικανότητες τους, ξέρανε να εκμεταλλεύονται την επικαιρότητα, να προβάλλονται, και να καλλιεργούν τη δημοτικότητα τους.

Οι Genesis ανέβηκαν στην κορυφή αργά αλλά σταθερά, αποφεύγοντας συνειδητά τον δρόμο των οργανωμένων επιδείξεων. Κι είναι περίεργο, η επιτυχία τους αυξάνεται, παρ’όλο που το δυναμικό τους λιγοστεύει και μ΄όλο που καταστάσεις σαν κι αυτές είναι κρίσιμες για τα περισσότερα συγκροτήματα, αυτούς δεν φάνηκε να τους επηρέασαν καθόλου.

Είναι ένα συγκρότημα που δεν σταματά ούτε στιγμή ν’αλλάζει και να εξελίσσεται ριψοκινδυνεύοντας την ύπαρξη του με πειραματισμούς, που τ’αποτελέσματα τους είναι αβέβαια. Είναι ένα συγκρότημα ζωντανό, σε διαρκή κίνηση, τη στιγμή που όλοι οι άλλοι βρίσκονται σε μια στασιμότητα που τους δίνει βέβαια ασφάλεια, μα τους κάνει βαρετούς στο κοινό.