Τα παιδιά επισκέπτονται το αρχαίο Δίον έχοντας σπουδαία αποστολή: Να βρουν την κλεμμένη ύδραυλη
Μία βιωματική ενέργεια της COSMOTE TV
Το ταξίδι στις παρυφές του Ολύμπου γίνεται η ιδανική αφορμή για να μάθουν τα παιδιά ένα κομμάτι από την ιστορία των θεών και των ανθρώπων της μακρινής εκείνης εποχής, όπου οι θεοί του Ολύμπου μεσουρανούσαν στο βουνό τους. Και μάλιστα μέσα από υπέροχες δράσεις εξερεύνησης και ανακάλυψης που πυροδοτούν το ενδιαφέρον και εξάπτουν τη φαντασία.
Το ραντεβού δίνεται έξω από το Λευκό Πύργο στη Θεσσαλονίκη, όλη η ομάδα των μικρών εξερευνητών συγκεντρώνεται και η αποστολή ξεκινά. Ο αρχαιολογικός χώρος του Δίον είναι ο τόπος δράσης και τα παιδιά αφότου φτάσουν, με έναν μαγικό και μάλλον απροσδόκητο τρόπο, θα γίνουν οι πρωταγωνιστές μιας ιστορίας που θα τα μεταφέρει περίτεχνα στο παρελθόν, κάνοντάς τα κοινωνούς μιας μικρής περιπέτειας ανακάλυψης ενός αρχαίου οργάνου.
Μέσα από μια βιωματική δράση και χάρη στο διαγωνισμό COSMOTE TV: Τα παιδιά ταξιδεύουν στην Ιστορία με το COSMOTE HISTORY, μεταβαίνουν στη σπουδαιότερη ιερή πόλη των Μακεδόνων, το Δίον και ξεναγούνται στα Ιερά της Δήμητρας, του Δία, της Ίσιδας-Τύχης και του Διονύσου. Ο λόγος όμως διττός.
Δεν πρόκειται για μια απλή ξενάγηση για τα παιδιά, αλλά για τη συμμετοχή τους σε κάτι πιο σπουδαίο, αφού φαίνεται πως βρέθηκαν στο συγκεκριμένο τόπο, τη σωστή χρονική στιγμή. Τη στιγμή, που κατά την παράσταση στο Ωδείον έγινε η κλοπή της ύδραυλις, του πρώτου μουσικού οργάνου του είδους του, το οποίο και χρησιμοποιούσε νερό για να λειτουργήσει. Τα παιδιά, βοήθησαν σε όλη τη δράση ανέρευσης του αρχαίου οργάνου, αλλά είχαν μαζί τους και δύο καταπληκτικές βοηθούς.
Την Περσεφόνη και την Ευτέρπη, που μέσα από την καθημερινότητά τους στην ιερή πόλη του Δίον, έδειξαν στα παιδιά πώς ζητούν τη βοήθεια των θεών για οτιδήποτε θελήσουν.
Οι δύο γυναίκες πήγαν λοιπόν μαζί με τα παιδιά για επικλήσεις και δεήσεις στα ιερά των θεών, τους έφτιαξαν περίτεχνα τάματα (τα παιδιά κατάλαβαν μέσα από την εμπειρία τους πόσο μοιάζουν με τα αντίστοιχα που προσφέρονται σήμερα στους Αγίους) και μοιράστηκαν μαζί τους μια μέρα από τη ζωή τους, στο μακρινό 1ο αιώνα π.Χ.
Τι έγινε όμως με την ύδραυλη; Φαίνεται πως η έκπληξη των παιδιών αυτήν τη φανταστική μέρα ολοκληρώθηκε στο αρχαιολογικό μουσείο του Δίον, το μέρος που τους οδήγησε η διαίσθησή τους για να ανακαλύψουν το μουσικό όργανο που εξαφάνισαν από το Ωδείο.
Η ύδραυλις του Κτησιβίου
(το πρώτο πληκτροφόρο μουσικό όργανο της ιστορίας)
Πρόκειται για το πρώτο παγκοσμίως πληκτροφόρο μουσικό όργανο που εφηύρε ο Κτησίβιος τον 3ο αι. π.Χ.
Αποτελούνταν από α) δύο αντλίες παροχής αέρα (τύπου εμβόλου-κυλίνδρου), β) τον “πνιγέα” για τη διατήρηση σταθερής πίεσης αέρα, γ) το πληκτρολόγιο, και δ) τους μουσικούς αυλούς. Οι κύλινδροι ήταν τοποθετημένοι εκατέρωθεν του “πνιγέα” και διέθεταν αντεπίστροφες βαλβίδες που ελέγχονταν αυτόματα από δύο ορειχάλκινα δελφίνια, ενώ τα έμβολά τους κινούνταν παλινδρομικά με τη βοήθεια χειρομοχλών. Ο πνιγέας αποτελούνταν από ένα κυλινδρικό δοχείο με νερό εντός του οποίου ήταν βυθισμένη και πακτωμένη σε μικρή απόσταση από τον πυθμένα μια ανάστροφη χοάνη. Στη χοάνη συνέκλιναν οι δύο αγωγοί παροχής αέρα των κυλίνδρων ενώ ένας άλλος αγωγός οδηγούσε τον αέρα με σταθερή πίεση στο συλλέκτη του πληκτρολογίου (καθότι ο πλεονάζων αέρας διέφευγε από τον πυθμένα της χοάνης και έτσι εξασφαλιζόταν η σταθερότητα των μουσικών φθόγγων που εξαρτιόνταν πλέον μόνο από το μήκος των αυλών).
Το πληκτρολόγιο της ανακατασκευασμένης υδραύλεως αποτελείται από 24 πλήκτρα που ελέγχουν ισάριθμες ορειχάλκινες βαλβίδες παροχής αέρα σε 24 ανισομήκεις αυλούς (όπως η ύδραυλις του Δίου) οι οποίοι παράγουν δύο πλήρεις οκτάβες εξαιρετικής ακουστικότητας. Η επαναφορά των πλήκτρων-βαλβίδων επιτυγχάνεται με τη βοήθεια ελαστικών ράβδων από σφενδάμι.
Η ύδραυλις αποτελεί τον πρόγονο του σύγχρονου εκκλησιαστικού οργάνου.