Με μεγάλη χαρά, σας παρουσιάζουμε την έκδοση της κας Lucia Kessler -Κακουλίδη “Ρυθμική και Αυτισμός” στα Γερμανικά. Η ελληνική έκδοση του βιβλίου έχει τίτλο “Θεραπευτική Ρυθμική – Εφαρμογές στην εκπαίδευση παιδιών με και δίχως αναπηρία” και εκδόθηκε το 2011 από τον εκδοτικό οίκο Fagottobooks.

Βιβλιοκριτική για την γερμανική έκδοση από τον  Dr. Ludger Kowal-Summek

Η βιβλιοκριτική της έκδοσης: Lucia Kessler-Kakoulidis (2016) Rhythmik und Autismus. Der integrative Ansatz Amélie Hoellerings in Theorie und Praxis, Psychosozial-Verlag, Gießen, Germany* δημοσιεύτηκε στο γερμανικό περιοδικό: MuG (Musik und Gesundsein) τεύχος 30/2016, σελ. 44, Reichert Verlag, Wiesbaden
*(Lucia Kessler-Kakoulidis (2016): Ρυθμική και Αυτισμός. Η ολιστική προσέγγιση της Amélie Hoellering σε θεωρία και πράξη. Psychosozial-Verlag, Gießen – Γερμανία)

Το παρόν βιβλίο της καθηγήτριας ρυθμικής/μουσικοθεραπεύτριας Lucia Kessler-Kakoulidis, παρουσιάζει αναλυτικά την ολιστική προσέγγιση της Amélie Hoellering (1920-1995), καθηγήτριας ρυθμικής και ψυχοθεραπεύτριας, με σπουδές στην ψυχολογία του βάθους (Tiefenpsychologie) και αναδεικνύει τον τρόπο εφαρμογής της ρυθμικής και της ψυχολογίας σε άτομα με αυτισμό. Το βιβλίο περιγράφει περιληπτικά σε πέντε κεφάλαια τη θεωρία και την πράξη της ρυθμικής και περιλαμβάνει ένα εκτεταμένο ευρετήριο εννοιών και ονομάτων.

Η Α. Hoellering σπούδασε ρυθμική με την Elfriede Feudel (1981-1966), φοιτήτρια και αργότερα συνάδελφο του Émile Jaques-Dalcroze (1865- 1950). Μετά την εκπαίδευσή της με τη Feudel, η Hoellering συνέχισε τις σπουδές της στην ψυχανάλυση στο Ινστιτούτο για ψυχοθεραπεία και ψυχολογία του βάθους στη Στουτγκάρδη με καθηγητή τον Dr. W. Klosinski (1912-1996), ο οποίος ήταν και  διευθυντής του Ινστιτούτου. Η L. Kessler-Kakoulidis σπούδασε στην τότε Ακαδημία της Μουσικής (σήμερα Πανεπιστήμιο της Μουσικής) του Μονάχου με βασική καθηγήτρια την Α. Hoellering.

Τα παραπάνω τα αναφέρω για να κατανοήσει ο αναγνώστης, γιατί στο πρώτο μέρος του βιβλίου αναλύεται η μουσικοπαιδαγωγική προσέγγιση του Émile Jaques-Dalcroze, η οποία μετέπειτα εξελίχθηκε από την Elfriede Feudel. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η L. Kessler-Kakoulidis, τις ψυχοθεραπευτικές γνώσεις και απόψεις, τις συναντάμε ήδη στη μέθοδο του Dalcroze. Η Feudel επικεντρώθηκε στην εφαρμογή της ρυθμικής σε μια «εκπαίδευση προς την κίνηση και μέσω της κίνησης» (σελ. 14) και παρόλο που η μουσικοπαιδαγωγική διάσταση της Feudel ήταν εμφανής, αυτό ωστόσο δεν φάνηκε να ικανοποιεί την φοιτήτρια της, Amélie Hoellering. Για τον λόγο αυτό, εμπλούτισε την ρυθμική με τις γνώσεις της ψυχολογίας του βάθους και δημιούργησε έτσι μια εντελώς καινούρια προσέγγιση, την οποία και εφήρμοσε και στην εκπαίδευση των φοιτητών της. Η Lucia Kessler-Kakoulidis, για πρώτη φορά παρουσιάζει και αναλύει την πτυχή αυτής της ψυχαναλυτικής προσέγγισης της Hoellering και εξηγεί πως λειτούργησε στο πλαίσιο μιας εξελικτικής πορείας της ρυθμικής.

Με την, επί δεκαετίες εργασία της L. Kessler-Kakoulidis σε άτομα με αυτισμό στην Ελλάδα, επικεντρώθηκε όχι μόνο στις έννοιες «Ρυθμική – Ρυθμός – Μουσική – Κίνηση» αλλά και σε θέματα που αφορούσαν «το Βλέμμα, τη Φωνή, τη Γλώσσα», κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία στα άτομα με αυτισμό. Η ρυθμική, έχοντας έναν ψυχαναλυτικό προσανατολισμό στο συγκεκριμένο βιβλίο, επιτρέπει την πρόσβαση σε ένα μουσικοπαιδαγωγικό/μουσικοθεραπευτικό πλαίσιο, κάτι που εφαρμόζει η ίδια εδώ και χρόνια και αποδεικνύεται εμπράκτως με τη δουλειά της. Με εντυπωσιακό τρόπο μας παρουσιάζει την πρακτική εφαρμογή της ρυθμικής αυτής στην παρέμβαση σε άτομα με αυτισμό. Ιδιαίτερη αξία έχουν στο κάθε κεφάλαιο οι παρουσιάσεις περιπτώσεων παιδιών που αναδεικνύουν πως λειτουργεί η θεωρία στην πράξη.

Στον επίλογο επισημαίνεται ότι σκοπός του βιβλίου της, δεν ήταν μόνο να εξηγήσει την ολιστική προσέγγιση της Hoellering αλλά να δείξει επί της ουσίας την πρακτική εφαρμογή της ρυθμικής της Amélie Hoellering. Έτσι το βιβλίο της Lucia Kessler-Kakoulidis μας παρουσιάζει καινούρια ευρήματα σχετικά με την ρυθμική και μας εξηγεί κατά πόσο αυτή η ρυθμική, με βάση τις ψυχαναλυτικές γνώσεις, μπορεί και θα πρέπει να εφαρμοστεί σε ένα ευρύτερο θεραπευτικό πλαίσιο. 

Επίσης, αξίζει να τονιστεί η προσπάθεια της συγγραφέως – σε μια εποχή πολυπολιτισμικότητας – να μας γνωρίσει τη δεύτερη πατρίδα της, ανατρέχοντας συχνά σε κείμενα Ελλήνων καλλιτεχνών (στα ελληνικά, με μετάφραση στα γερμανικά) και εξηγώντας διάφορες πτυχές της ελληνικής κουλτούρας. Με αυτό το επιχείρημα προσπαθεί να γεφυρώσει τον βορρά με το νότο, τις διαφορετικές κουλτούρες, τον διαφορετικό τρόπο ζωής και θέασης των πραγμάτων. 

Χάρη στην πρακτική σημασία του, αυτό το βιβλίο δεν είναι μόνο ένα σημαντικό εγχειρίδιο για τους ειδικούς που δουλεύουν στον μουσικοπαιδαγωγικό και μουσικοθεραπευτικό τομέα, όπως και στην ειδική αγωγή, αλλά είναι επίσης και ένας εξαιρετικός σύμβουλος για τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς που συναναστρέφονται με άτομα με αυτισμό.