Το ΕΣΠΑ περιμέναμε, μια αναπάντεχη δωρεά έρχεται να επιταχύνει τα έργα αποπεράτωσης του κτιρίου του Ωδείου Αθηνών επί των οδών Βασιλέως Γεωργίου και Ρηγίλλης. Χάρη σε αυτήν, από το φθινόπωρο θα ανατείλει το νέο πρόσωπο της αίθουσας «Αρης Γαρουφαλής» στον πρώτο όροφο. Πρόκειται για τον χώρο ο οποίος για περισσότερα από 40 χρόνια – από το 1976 συγκεκριμένα, όταν το Ωδείο μεταφέρθηκε στη σημερινή  έδρα του από την οδό Πειραιώς όπου στεγαζόταν ως τότε – φιλοξενεί τις συναυλίες και τις λοιπές εκδηλώσεις του ιστορικού ιδρύματος, παρότι ημιτελής, όπως άλλωστε και το υπόλοιπο κτίσμα του Ιωάννη Δεσποτόπουλου.

Ο αρχιμουσικός Νίκος Τσούχλος, πρόεδρος του ΔΣ του Ωδείου, εξηγεί: «Η εν λόγω δωρεά γίνεται στη μνήμη της πιανίστριας Αλίκης Βατικιώτη και προέρχεται από το Ιδρυμα Friends of Aliki Vatikioti for Music and the Arts. Οι εκπρόσωποι του Ιδρύματος προσφέρθηκαν να συμβάλουν στην ανακαίνιση της συγκεκριμένης αίθουσας. Εχει ήδη ολοκληρωθεί η μελέτη την οποία ανέλαβαν οι αρχιτέκτονες Σουζάνα και Δημήτρης Αντωνακάκης σε συνεργασία με τον Τηλέμαχο Ανδριανόπουλο. Επίσης, συνεργάστηκαν οι αρχιτέκτονες Ε. Ηλιάδου, Κ. Κοσμάς και Ν. Σκαντζούρης. Παράλληλα, η ακουστική έχει μελετηθεί εξαρχής από τον ακουστικολόγο Γκότφριντ Σούμπερτ. Η μηχανολογική μελέτη έγινε από την Εμπειρία ΣΜ ΑΕ ενώ την κατασκευή έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει η STEPSIS ATE. Οι προδιαγραφές είναι αυτές μιας αίθουσας μουσικής δωματίου χωρητικότητας 200 θέσεων και τα έργα θα ξεκινήσουν με το πέρας της εξεταστικής περιόδου, στις αρχές Ιουλίου…».

Ο Νίκος Τσούχλος συνεχίζει εξηγώντας πως η ιδέα του κτιρίου είναι να μην κρύβονται τα υλικά. Ετσι, στην αίθουσα «διατηρείται η αίσθηση του μπετόν που ήθελε ο Δεσποτόπουλος. Το παρκέ έχει μελετηθεί ώστε να εξυπηρετεί την ακουστική ενώ πέρα από τη μουσική δωματίου η αίθουσα θα ανταποκρίνεται και στις ανάγκες ηχογραφήσεων» λέει στη συνέχεια, μη κρύβοντας την ικανοποίησή του. Την επόμενη στιγμή επισημαίνει πως οτιδήποτε προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα είναι ταχύ, λειτουργικό και αποτελεσματικό.

Και το ΕΣΠΑ; Πού βρίσκεται, άραγε, αυτή η ιστορία; «Η χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ είναι ενεργή» λέει ο Νίκος Τσούχλος. Θυμίζει πως ξεκίνησε από τον Δήμο Αθηναίων, στο πλαίσιο των ΠΕΠ Αττικής 2007-2013. «Λόγω καθυστερήσεων, χρειάστηκε να αλλάξουμε διαχειριστική περίοδο και πλέον έχουμε περάσει στο 2014-2020. Στο μεταξύ, η διαχείριση των προγραμμάτων αυτών έχει περάσει στην περιφέρεια. Η μελέτη είναι έτοιμη από το γραφείο Θύμιος Παπαγιάννης & Συνεργάτες ενώ έχουμε ολοκληρώσει τον διαγωνισμό για την εργολαβία και τώρα είμαστε στο στάδιο που ετοιμαζόμαστε να υπογράψουμε τη σύμβαση. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, τα συνεργεία μπαίνουν στο Ωδείο το φθινόπωρο για την ολοκλήρωση του 40% των πολιτιστικών υποδομών του κτιρίου».

Το ίδιο, λοιπόν, διάστημα που το νέο «πρόσωπο» της αίθουσας «Αρης Γαρουφαλής» θα είναι έτοιμο, νέες εργασίες αναμένεται να αρχίσουν. Πώς «μεταφράζεται», άραγε, το 40% των πολιτιστικών υποδομών; Ο Νίκος Τσούχλος εξηγεί και πάλι: «Πρόκειται για το μεγάλο αμφιθέατρο των 650 θέσεων, έναν δεύτερο πολυχώρο 250 θέσεων στο υπόγειο, τα φουαγέ αλλά και ένα εστιατόριο-καφέ στην είσοδο. Επίσης, στο δεύτερο υπόγειο, στο πίσω μέρος προβλέπεται ένας χώρος αφιερωμένος στη μουσική τεχνολογία» λέει στη συνέχεια  ο πρόεδρος του ΔΣ, προσθέτοντας πως η μελέτη προβλέπει 12μηνη διάρκεια των έργων. Ωστόσο, σχεδιάζεται ήδη και μια σημαντική επέμβαση στον περιβάλλοντα χώρο η οποία θα τον «ανοίξει» στην πόλη. «Θα περιλάβει το υδάτινο στοιχείο ως μια ανάμνηση του Ιλισού που περνά από κάτω» δηλώνει και πάλι ο Νίκος Τσούχλος. Στη συνέχεια εξηγεί πως το «στοίχημα» είναι το «άνοιγμα» που έγινε στην πόλη με την «Documenta», η οποία κατέστησε το κτίριο πιο φιλικό στο ευρύτερο κοινό, να μην ξανακλείσει…

Μέσα από αυτό το πρίσμα, από το φθινόπωρο του 2018 το Ωδείο Αθηνών θα εγκαινιάσει μια νέα σελίδα στη λαμπρή ιστορία του. Τι δυνατότητες θα απελευθερώσει, άραγε, η διαδικασία αυτή; «Το όραμα που υπαγορεύουν το κτίριο και η ιστορία του Ιδρύματος είναι εν τη ευρεία εννοία εκπαιδευτικό» επισημαίνει ο αρχιμουσικός. «Η φιλοδοξία είναι αυτός ο χώρος να συνοδεύει τους νέους από την πρώτη τους επαφή με τον χώρο της τέχνης ως τα πρώτα τους βήματα μετά το δίπλωμα. Θα είναι ένας χώρος πειραματισμού, με έμφαση στη νεανικότητα. Θα αγκαλιάσουμε τους νέους ανθρώπους στη φάση της ζωής τους προτού καταξιωθούν και πάνε στο Μέγαρο Μουσικής, στη Λυρική Σκηνή ή στη Στέγη».

Μιλώντας γενικότερα, ο Νίκος Τσούχλος λέει πως η Αθήνα έχει το τραγικό «προνόμιο» να είναι η μοναδική πρωτεύουσα η οποία δεν διαθέτει ανώτατες σπουδές στον τομέα της μουσικής εκπαίδευσης. Τα ωδεία της χώρας, προσθέτει, έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά και είναι θέμα δικαιοσύνης – και πάγιο αίτημα ταυτόχρονα – να μπει μια τάξη στη διαβάθμιση των σπουδών. Στο πλαίσιο αυτό «σε ό,τι μας αφορά, αυτό το οποίο φιλοδοξούμε είναι το φθινόπωρο του ‘18 να ξεκινήσουμε αλλιώς. Γίνονται προσπάθειες, τόσο σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού όσο και σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας να αξιοποιηθεί με τον επωφελέστερο τρόπο μια υποδομή στην οποία η ελληνική κοινωνία έχει επενδύσει πολλά πράγματα. Ετσι, επιδιώκουμε η αλλαγή σελίδας να μας βρει ως διαβαθμισμένο φορέα. Είτε σε συνεργασία με το Δημόσιο, ή μέσα από διεθνείς συνεργασίες».

Σε σχέση με τον χορό, συνεχίζει ο πρόεδρος του ΔΣ του Ωδείου Αθηνών, το πείραμα της ερασιτεχνικής σχολής που ιδρύθηκε πριν από δύο χρόνια έχει πετύχει και αριθμεί περί τους 100 μαθητές. Έτσι, σχεδιάζεται η ίδρυση επαγγελματικής σχολής και η διασύνδεσή της με μεγάλους φορείς του εξωτερικού. «Σε ό,τι έχει να κάνει με τη Δραματική Σχολή, η διασύνδεση με ονομαστούς φορείς του εξωτερικού υλοποιείται ήδη μέσω της συνεργασίας με τη Ρωσική Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης GITIS της Μόσχας που χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» καταλήγει ο Νίκος Τσούχλος.