Χρήστος Μαστρογιαννίδης: «Διδάσκοντας μαθαίνεις μέσα από τους μαθητές τα πιό καθοριστικά πράγματα για την δική σου εξέλιξη»
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση;
Θυμάμαι την πρώτη φορά που κάθησα στο πιάνο, άρχισα να πατώ διάφορες νότες και είχα την αίσθηση ότι είχα βγάλει τις νότες από κάποιο παιδικό τραγούδι, φώναξα αμέσως τους δικούς μου για να τις ακούσουν για να τους πείσω ότι πρέπει να μάθω οπωσδήποτε γιατί είμαι σχεδόν έτοιμος. Ήμουν γοητευμένος από το όργανο και κάθε φορά όλα νόμιζα ότι ακουγόντουσαν υπέροχα, εντυπωσιαζόμουνα με το παραμικρό.
Ένιωθα τόσο ελεύθερος, πάταγα ότι ήθελα με οποιαδήποτε σειρά με οποιδήποτε δάχτυλα. Δεν υπήρχε τίποτα να με σταματήσει. Πειραματιζόμουν με τις νότες, μαύρες άσπρες, σιγά δυνατά, με ένα δάχτυλο, με όλα τα δάχτυλα, ανάποδα με ό,τι ρυθμός νάναι. Νομίζω ότι όλοι οι μουσικοί έχουμε περάσει από αυτήν τη δημιουργία στις αρχές της επαφής μας με το μουσικό όργανο στο οποίο προτιμούσαμε ή στο οποίο είχαμε πρόσβαση. Όλοι παίξαμε δύο νότες από την 5η συμφωνία του Beethoven με το αυτί, ή το θέμα από τους δρόμους της φωτιάς του Παπαθανασίου, ή το smoke on the water στην κιθάρα, ή τα κάλαντα και τόσα άλλα. Έτσι ξεκινάει θυμάμαι αυτό το καλλιτεχνικό μου ταξίδι.
Με ποιόν Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής;
Αυτή είναι μια πολύ δύσκολη ερώτηση γιατί είναι τόσοι πολλοί οι μουσικοί που θα ήθελα να είχα την δυνατότητα να παίξω μαζί τους, που δεν ξέρω ποιόν να πρωτογράψω. Επίσης τα είδη της μουσικής είναι τόσο πολλά που κάθε φορά που παρακολουθώ μια συναυλία νιώθω ότι θέλω να τα μάθω και να τα προσσεγγίσω όλα. Παθιάζομαι με μουσικές και με τους μουσικούς που εκφράζονται μέσα απο αυτές που πραγμάτικά θα ήθελα να είμαι στην σκηνή μαζί τους. Βέβαια η μεγαλύτερη αγάπη μου είναι στην jazz και στους μουσικούς της και στην ελευθερία της!
Ο Miles Davis έγραψε : «προσπαθήστε να φανταστείτε τον πρώτο μουσικό. Δεν έπαιζε για ένα ακροατήριο ή για μια αγορά ή για μια ηχογράφηση ή για να προβάλει σε μια περιοδεία τη
δουλειά του. Έπαιζε μόνο από ανάγκη για να εκφραστεί με τη μουσική». Τον Miles Davis και τον Bill Evans πάντα όποτε τους ακούω μαγεύομαι και με αφήνουν να ταξιδεύω πάντα σε ένα κόσμο μαγικό. O Bill Evans μου βγάζει μια πνευματικότητα μοναδική, μου γεμίζει με το παίξιμό του την ψυχή μου. Θα ήταν μεγάλη μου τιμή να ζούσα τότε και να είχα βρεθεί έστω για ένα λεπτό στην σκηνή μαζι τους για να νιώσω πως θα ακουγόντουσαν πραγματικά οι νότες δίπλα τους.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές;
Θα έλεγα ότι οι μουσικές επιρροές ήταν όλες μόνο θετικές, ακόμα και οι μουσικές που δεν μου άρεσαν, με βοήθησαν να αναπτύξω την αισθητική μου και να αφιερωθώ περισσότερο σε αυτές που με τραβούσαν περισσότερο.
Μέσα σε όλη αυτή την μουσική μου πορεία έμαθα τόσα πολλά και από τις λάθος επιλογές μου και από τις μουσικές μου συνεργασίες μα πάνω απ όλα έμαθα από τους μαθητές μου. Διδάσκοντας μαθαίνεις μέσα από τους μαθητές τα πιό καθοριστικά πράγματα για την δική σου εξέλιξη. Με την διδασκαλία ανακαλύπτεις ξανά μέρη του εαυτού σου και βλέπεις την τέχνη σου από διαφορετικές οπτικές γωνίες που δεν ήξερες ότι υπήρχαν.
Σας «τρομάζει» η επιτυχία ή η αποτυχία;
Είναι σχετικό τι θεωρεί καθένας επιτυχία και τι αποτυχία.Πάντως εαν πραγματικά κάτι ίσως να με “τρόμαζε” θα ήταν η επιτυχία.Ο λόγος θα ήταν γιατί στο δικό μου μουσικό χώρο της jazz και δη στην ελλάδα θα έλεγα ότι είναι πιό σπάνια,πιό δύσκολη και πιό πρωτόγνωρη. Επίσης όταν έρχεται έρχεται μέσα απο σκληρή δουλειά χρόνων και πολλών ωρών μελέτης. Θέλω να ταυτίζω την επιτυχία με την διάρκεια και νομίζω ότι διαρκεί μόνο όταν έρχεται μέσα από σκληρή δουλειά και αφοσίωση. Για την ευκαιριακή επιτυχία δεν με απασχολεί καθόλου και σίγουρα δεν την ζηλεύω.
Η αποτυχία είναι κάτι που με πεισμώνει, με ρίχνει σίγουρα ,με στεναχωρεί αλλά με πεισμώνει για να γίνομαι καλύτερος. Δεν την φοβάμαι εάν την φοβόμουνα δεν θα ρίσκαρα και στην τέχνη στην δημιουργία πρέπει να ρισκάρεις άλλες φορές κερδίζεις και άλλες χάνεις. Είναι σαν ένα στοίχημα, σαν ένα τζογαδόρικο παιχνίδι η μεγάλη διαφορά όμως είναι ότι στην τέχνη κερδίζεις μόνο όταν δουλεύεις, όταν μελετάς, όταν επιδιώκεις να γίνεσαι συνεχώς καλύτερος και όχι λόγω της τύχης.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show;
Θα σας απαντήσω πρώτα όπως θα απαντούσα σε ένα μαθητή μου που θα με ρωτούσε εάν έχει ταλέντο?εαν είναι αρκετό?’η μήπως κάποιοι άλλοι έχουν πολύ περισσότερο από εκείνον? Πάμε να δούμε λοιπόν τι είναι το ταλέντο. Το ταλέντο είναι απλώς μια έμφυτη ικανότητα να καταλάβουμε ή να τελειοποιήσουμε κάτι πιο γρήγορα από άλλους.Το ταλέντο είναι κάτι που όλοι θα θέλαμε να έχουμε περισσότερο. Εαν λοιπόν μαθαίναμε μία ξένη γλώσσα κάποιος με ταλέντο απλά θα την μάθαινε πιό γρήγορα αυτό δεν σημαίνει ότι στο τέλος δεν θα την μαθαίναμε και εμείς.
Στα μουσικά τηλεοπτικά talent show δυστυχώς δεν προβάλεται η αναγκαιότητα της εκπαίδευσης. Έστω η προυπόθεση ότι εαν θές να ανέβεις ψηλά στην μουσική θα πρέπει να έχεις μαζί με το ταλέντο και την αγάπη σου για την μουσική και την εκπαίδευση. Σίγουρα είναι μια σκληρή δοκιμασία που περνάνε οι συμμετέχοντες και κυρίως γιατί υποβάλλονται σε δοκιμασίες που δεν έχουν να κάνουν με την μουσική αλλά με την τηλεθέαση. Οι επιτροπές είναι πολύ σωστό που έχουν επώνυμους καλλιτέχνες αλλά θα έπρεπε να έχουν μαζί τους και καταξιωμένους δασκάλους. Έτσι θα έδειχναν και αυτούς που τα κατάφεραν να πετύχουν στην μουσική βιομηχανία αλλά και αυτούς που τους εκπαίδευσαν και τους έδειξαν τον κόσμο της μουσικής. Είναι ωραίο να υπάρχουν μουσικές εκπομπές αλλά θα τις ήθελα να υπηρετούσαν λίγο παραπάνω την μουσική και όχι μόνο την ακροαματικότητα και την διαφήμιση, έστω λίγο πάραπανω.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε;
Μιλάτε σε ένα μουσικό και τον ρωτάτε εάν ονειρεύεται συνεργασίες και προτζεκτ νέα. Χαχα νομίζω ότι η μόνη απάντηση που μπορώ να πώ είναι ότι μόνιμα και καθημερινά σχεδιάζω με το μυαλό μου συνεργασίες και προτζεκτ και προσπαθώ να βρώ τρόπους να τα πραγματοποιήσω. Αυτή η αστείρευτη επιθυμία για γνώση για δημιουργία είναι αυτό που κάνει εμάς τους μουσικούς να νιώθουμε συνέχεια παιδιά.
Επειδή πραγματικά οι συνεργασίες που ονειρεύομαι, οι καλλιτέχνες που θα ήθελα να συνεργαστώ, τα είδη που θά ήθελα να παίξω, οι τεχνολογίες που θα ήθελα να χρησιμοποιήσω και οι συναυλιακοί χώροι που θα ήθελα να βρεθώ είναι τόσοι πολλοί για να είμαι απόλυτα ειλικρινής η πρώτη συνεργασία που θα ήθελα να έχω θα ήταν με ένα πολύ δυνατό χορηγό που θα μου επιτρέψει να κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα.
Υπάρχουν μάνατζερ στην Ελλάδα που μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός μουσικού;
Σίγουρα υπάρχουν μανατζερ και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό που μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός μουσικού.Άλλωστε πρέπει να καταλάβουμε ότι σε κάθε χώρο πρέπει ο καθένας να κάνει σωστά την δουλειά του και να καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του.
Η μουσική βιομηχανία απαιτεί από τον μουσικό να κάνει καλά την δουλειά του. Άλλωστε αυτό είναι που πρέπει εμείς να κάνουμε να βελτιωνόμαστε μουσικά και δημιουργικά απο εκεί και πέρα υπάρχουν ηχολήπτες, μουσικοί παραγωγοί, μάνατζερ, άνθρωποι που κάνουν δημόσιες σχέσεις νομίζω ότι τους χρειαζόμαστε οπωσδήποτε όλους στο καλλιτεχνικό μας ταξίδι.
Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί ολοκληρώνω μια σειρά από εκπαιδευτικά βίντεο για το “Songwriting”και το “jazz piano”και θεωρώ ότι έχουμε κάνει με την ομάδα παραγωγής μια πολύ ωραία δουλειά που εκπαιδευτικά και αισθητικά με εκφράζει απόλυτα. Παράλληλα συνεχίζω να διδάσκω στο Λυρικό Ωδείο Κορυδαλλού γιατί η διδασκαλία είναι κάτι που με συναρπάζει και νομίζω ότι έχω αφιερώσει την μεγαλύτερη μουσική μου ενέργεια τα τελευταία 25 χρόνια. Ετοιμάζουμε ένα πολύ ενδιαφέρον project με τον ταλαντούχο ηθοποιό και πιανίστα Γιάννη Νιάρρο στο Γυάλινο μουσικό θέατρο για το Νοέμβριο και Δεκέμβριο μέ θέμα “Life before Grammy s” Παράλληλα ετοιμάζω μια προσωπική μουσική δουλειά με Πιάνο,Drums,live computer electronics και live graphics. Τέλος ευελπιστώ να κυκλοφορήσω φέτος το βιβλίο μου με τίτλο “Πως και Τί να μελετήσω στo jazz piano”
Βιογραφικό
Γεννήθηκα τον Μάη του “68 στον Πειραιά. Ξεκίνησα από μικρή ηλικία κλασικό πιάνο και θεωρητικά. Αφού ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στην Ελλάδα, αρμονία, αντίστιξη, ενορχήστρωση, φούγγα κλασικό πιάνο, έφυγα στην αμερική, που σπούδασα στο Berklee στη Βοστώνη, jazz piano και arrangement και μετά συνέχισα τις σπουδές μου στο Graz στην Αυστρία στο Kunst universitat. Μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω μάθημα με πολύ μεγάλους καθηγητές όπως Harald Neuwirth,Dave Limina,Kim Douglas Steiner,Suzanne Davis,Erich Bachtragl και πολλούς ακόμα σπουδαίους μουσικούς που μου έδείξαν όλο αυτό το μονοπάτι της γνώσης που είναι πραγματικά μαγικό. Παρακολούθησα μαθήματα και σεμινάρια με τον Michael Abene, Jarmo Savolainen, Kenny werner, Archie Shepp, Pat Pattison και με πολλούς ακόμα καταξιωμένους καλλιτέχνες.
Διδάσκω τζαζ πιάνο τα τελευταία 25 χρονια. Είμαι στο Λυρικό Ωδείο Κορυδαλλού παράλληλα που διδάσκω jazz piano,σύνθεση, ενορχήστρωση και βέβαια songwriting. Κάνω σεμινάρια σε όλη την Ελλάδα και το Εξωτερικό. Παράλληλα γράφω μουσική για θέατρα,διαφημιστικά σπότ,ενορχηστρώνω και γράφω μουσικές και στίχο για διάφορα στυλ. Έχω συνεργαστεί και γράψει μουσικές για την πειραματική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, για παιδικές σκηνές, για κουκλοθέατρα και παράλληλα έχω συνεργαστεί με κορυφαίους μουσικούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό σε διάφορα μουσικά σύνολα.
Είμαι πολύ χαρούμενος μέσα από αυτά τα χρονια διδασκαλίας, πρώτα απο όλα γιατί οι μαθητές μου βρίσκονται αυτη τη στιγμή, μεσ’ τη μουσική βιομηχανία αλλά και στη μουσική εκπαίδευση ως καθηγητές, και στην ελλάδα κ στο εξωτερικό. Παράλληλα και αυτοί που είναι ερασιτέχνες, έχουν εκπαιδευθεί έτσι ωστε να μπορούν να ασχοληθούν με τη μουσική.