Η κοινωνική προσφορά της Λυρικής στο Άσυλο Ανιάτων
Κάθε χρόνο είναι παρούσα, η Εθνική Λυρική Σκηνή στο Άσυλο Ανιάτων, στην Κυψέλη, για να προσφέρει μια συναυλία μεγάλης συγκινησιακής φόρτισης.
Πρέπει να το ζήσει κανείς για να αντιληφθεί την αξία της προσφοράς, όταν αγαπημένες μελωδίες γεμίζουν την μικρή αίθουσα με τους ζωγραφισμένους τοίχους, την αίθουσα που γεμίζουν πολλοί από τους ανθρώπους που ζουν εκεί. Περιμένουν πώς και πώς να έρθει η μέρα της μουσικής και έρχονται μόνοι ή με βοήθεια με τα αμαξίδια τους, άνδρες και γυναίκες, ηλικιωμένοι και νεώτεροι. Κάποιοι είναι εκεί δεκαετίες. Το Άσυλο είναι το σπίτι τους αλλά πόσο αλλάζουν όλα όταν εκεί μπαίνει και η χαρά.
Είναι μια γιορτή που κανέναν δεν αφήνει ασυγκίνητο. Με ένα πιάνο ξετυλίγεται μία πανδαισία, τρυπώνει σε κάθε γωνιά και κάνει χέρια, συχνά δύσκαμπτα, να θέλουν να χειροκροτήσουν. Όσοι δεν μπορούν, σηκώνουν απλώς το χέρι και το κουνούν σε ένδειξη επιδοκιμασίας. Κάποια μάτια υγραίνονται. Υπάρχουν βλέμματα που μοιάζουν απλανή, αλλά το σώμα ήθελε να έρθει στην αίθουσα με τη μουσική και να δεχθεί αυτές τις ριπές της ευτυχίας. Κανείς δεν είναι αμέτοχος.
Ακούμε τις μελωδίες από τον Βαφτιστικό, ακούμε Φρανκ Σινάτρα και Γιώργο Μουζάκη, και κυρίως δεχόμαστε την αστείρευτη ενέργεια και την καλή διάθεση που ξεχειλίζει από τους καλλιτέχνες της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Τι να πει κανείς για τη μεσόφωνο Λυδία Αγγελοπούλου που κάθε χρόνο είναι εκεί, στο Ασυλο Ανιάτων, μαζί με τον τενόρο Σταμάτη Μπερή, και τα δίνουν όλα, σαν να είναι σε μια μεγάλη αίθουσα συναυλιών, και σκορπίζουν χαρά, χιούμορ, αγάπη. Είναι πλέον γνώριμοι με μερικούς από τους ενοίκους του Ασύλου, που ζουν την εμπειρία μιας ευτυχισμένης μέρας.
Ηταν το περασμένο Σάββατο που δόθηκε η συναυλία μέσα στην αίθουσα του Ασύλου Ανιάτων. Ηταν μία συναυλία στο πλαίσιο των κοινωνικών δράσεων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, μία ανιδιοτελής και εξωστρεφής χειρονομία προς την κοινωνία. Μαζί με τη Λυδία Αγγελοπούλου και τον Σταμάτη Μπερή, ήταν και ο θαυμάσιος, επίσης, Παύλος Μαρόπουλος, που ως βαθύφωνος άνοιξε ωραία τη βεντάλια των φωνών. Στο πιάνο ήταν ο Φρίξος Μόρτζος που είχε πολύ θετική συμβολή.
Το Ασυλο φιλοξένησε όπως κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια το μπαζάρ του που ενισχύεται από μια ομάδα άξιων εθελοντών μέσα από το Ασυλο αλλά και εκτός. Τους οργανώνει κάθε χρόνο η ιστορικός τέχνης και «κοινωνική εμψυχώτρια» Ιρις Κρητικού καθιστώντας πλέον το Ασυλο Ανιάτων έναν προορισμό στον χάρτη της Αθήνας.
Όσοι θέλουν να βοηθήσουν με μια ελάχιστη προσφορά ας μην ξεχνούν ότι ως τις 21 Δεκεμβρίου μπορούν να στέλνουν ένα SMS στο 54234 γράφοντας ΑΜΕΑ (χρέωση 1,24 ευρώ) με σκοπό την ολοκλήρωση της ανακαίνισης της πρώτης πτέρυγας.