Η μουσική ως αντίδοτο
Η Βρετανίδα τραγουδίστρια Μαριάν Φέιθφουλ νοσηλεύεται σε νοσοκομείο του Λονδίνου εξαιτίας του κορωνοϊού.
Από τον Νικόλα Ζώη
Μπορεί να είναι και απλή σύμπτωση. Ή μια παρατήρηση επιλεκτική, επηρεασμένη από γούστα και προτιμήσεις. Κι όμως διαπιστώνεται, έστω χαμηλόφωνα: Αρκετοί διεθνείς καλλιτέχνες που εσχάτως έχασαν τη ζωή τους λόγω της πανδημίας προέρχονται από τον χώρο της μουσικής.
Ο Μανού Ντιμπάνγκο, λόγου χάρη, ο σαξοφωνίστας της άφρο-φανκ, που, αν και πλήρης ημερών, έχασε τη μάχη με τον νέο κορωνοϊό στις 24 Μαρτίου. Ο Ελις Μαρσάλις, ξακουστός πιανίστας της τζαζ, που επίσης τα είχε τα χρονάκια του. Ο ομότεχνός του Γουάλας Ρόνεϊ, τρομπετίστας αυτός, ήταν μόλις 59 όταν πέθανε στις 31 Μαρτίου. Ο Αλαν Μέριλ, συνθέτης του «I love rock ’n’ roll», ήταν δέκα χρόνια μεγαλύτερος, ενώ ο Ανταμ Σλέσινγκερ, υποψήφιος για Οσκαρ με το τραγούδι της ταινίας «That thing you do!», καταγράφηκε στη λίστα των θυμάτων του ιού όντας 52 χρόνων. Η τελευταία απώλεια ήταν του Αμερικανού μουσικού της κάντρι Τζον Πράιν.
Σίγουρα ξεχνάμε και κάποιον ακόμα (τον Τζο Ντίφι, για παράδειγμα), ας σταματήσουμε όμως εδώ το μακάβριο μέτρημα και ας επιχειρήσουμε να αντιστρέψουμε το κλίμα. Πώς; Με την υπόμνηση ότι, ιστορικά μιλώντας, η μουσική επιστρατεύτηκε μερικές φορές και ως αντίδοτο στις πανδημίες. Σύμφωνα με σχετικές αναφορές (αλλά και ένα πρόσφατο άρθρο του Guardian), τον 7ο αιώνα π.Χ., ο μουσικός Θαλήτας προσκλήθηκε στη Σπάρτη για να τη σώσει με την τέχνη του από έναν λοιμό, ενώ κάτι αντίστοιχο φέρεται να έκανε και ο ποιητής Τέρπανδρος στη Λέσβο.
Αρκετούς αιώνες αργότερα, στο Μιλάνο του 1576, οι κάτοικοι της πόλης θα έβγαιναν στους δρόμους εν μέσω μιας πανδημίας για να τραγουδήσουν και να προσευχηθούν, μια πρακτική που θα εμφανιζόταν και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις στη μεσαιωνική Ιταλία.
Ισως βέβαια από όλα αυτά να ξεπηδά τελικά μια ακούσια ειρωνεία. Τα πρόσφατα τραγούδια στα ιταλικά μπαλκόνια την εντείνουν, όπως και τα τραγούδια που προσφάτως ανταλλάσσονται, γίνονται viral, μεταδίδονται ζωντανά. Δεν μένουν πολλά να πούμε. Ας ευχηθούμε μόνο (χωρίς καμία διάθεση για γρουσουζιές και χωρίς να ξεχνάμε και τους άσημους ασθενείς) να πάνε όλα καλά με μια συγκεκριμένη, κάπως φιλάσθενη ψυχή, επίσης από τον χώρο της μουσικής. Ξέρει αυτή.