Ερμηνεία: Laurent Naouri, μπάσο-βαρύτονος & Nicolas Rivenq, Βαρύτονος
Ορχήστρα, και Χορωδία Δωματίου της Τουλούζης
Διεύθυνση: Michel Plasson

I. Lève-toi, fils de Sparte!
II. Mais la voix du Dieu des armées
III. Astre terrible et saint, guide les pas du brave!
IV. Des sommets de l’Olympe

Από τις κορυφές του Ολύμπου μέχρι τις όχθες του Αλφειού
Χίλιοι αντίλαλοι βουΐζοντας σπέρνουν τον ήχο του θανάτου
Να φύγουμε/φύγετε.. όλος ο κόσμος ετοιμάζει το τρόπαιο
Που υπόσχεται ένα τόσο όμορφο πεπρωμένο.
Ποιος ήχος σβήνει σ’ αυτές τις όχθες;
Ο Τυρταίος ξυπνάει τη λύρα
Και η Ελλάδα, αυτή τη μέρα αντιπαραθέτει στους δήμιούς της.
Τους καλύτερους ήρωες που φωτίζει ο όμορφος της ουρανός.
Προσχωρούν… και η Νίκη
Λάμπα στα μπαρουτιασμένα τους μέτωπα,
Η γη, λαμπρή ακόμα από τη παλιά της δόξα
Σείεται κάτω από τα πολύβουα βήματά τους
Να φύγουμε/φύγετε..! από τις κορυφές
Στ’ άρματα!… ο ουρανός αντηχεί…
Χρυσές άρπες σημαδέψτε τα βήματά μας!
Λαοί!… πολεμιστές!… ο μπρούντζος βροντά.
Τα όπλα μας διψούν για πόλεμο!
Στα όπλα!

Το 1826 ένας από τους μεγαλύτερους μουσικούς, ο Γάλλος Έκτωρ Μπερλιόζ (1803-1869), συνθέτει την «Ηρωική σκηνή από την Ελληνική Επανάσταση» εκφράζοντας με τη σύνθεση αυτή την αγάπη του για την Ελλάδα και τη συμπαράστασή του στους επαναστατημένους Έλληνες. Φιλέλληνας, φανατικά υπέρμαχος της ελληνικής ανεξαρτησίας, ο Έκτωρ Μπερλιόζ παρουσιάζει το έργο του τον ίδιο καιρό που ο επίσης μεγάλος ζωγράφος Ντελακρουά παρουσιάζει τη «Σφαγή της Χίου» (1824) και την «Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου» (1826). Και οι δυο θρήνησαν την πτώση της πόλης και το θάνατο του φιλέλληνα Λόρδου Βύρωνα που θαύμαζαν απεριόριστα. Ο Μπερλιόζ υπήρξε απόλυτα ταυτισμένος με τις φιλελεύθερες ιδέες της εποχής του. Εκείνο τον καιρό ο ζωγράφος Ντελακρουά παρουσιάζει την «Σφαγή της Χίου» και τον «Θρήνο της Ελλάδας πάνω στα ερείπια του Μεσολογγίου». Έτσι και ο Μπερλιόζ βαθιά συγκινημένος με το δράμα της Ελληνικής Επανάστασης κι από τον θάνατο του φιλέλληνα Λόρδου Βύρωνα, συνθέτει το 1826 την «Ηρωική σκηνή από την Ελληνική Επανάσταση». Ο Μπερλιόζ δεν ήταν φιλέλληνας μόνο διακατεχόμενος από την επανάσταση του ’21 και τις φιλελεύθερες αρχές του διαφωτισμού, αλλά εμπνέονταν και από την κλασική αρχαιότητα, συνθέτοντας την όπερα «Τρώες». Η όπερα αυτή γράφτηκε σε δύο ανεξάρτητα μέρη. Το πρώτο ήταν η «Πτώση της Τροίας», ενώ το δεύτερο ήταν οι «Τρώες στην Καρχηδόνα».