Η χθεσινή εκδήλωση στις φυλακές Κορυδαλλού ήταν η πρώτη του μουσικού συνόλου που συγκρότησαν κρατούμενοι από τέσσερις πτέρυγες του καταστήματος, άνθρωποι από 18 έως 60 ετών.

Η συναυλία έφτανε στο τέλος της. Ηταν η στιγμή που ο ένας μετά τον άλλον οι συντελεστές έπαιρναν το μικρόφωνο και, συνοδεία της πρωτότυπης μουσικής, απήγγειλαν τους στίχους που οι ίδιοι είχαν γράψει – κατάθεση ψυχής, ευχή και εξομολόγηση μαζί.

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Γιώργος Κουμεντάκης, και οι υπόλοιποι θεατές δεν σταματούσαν να χειροκροτούν την προσπάθεια, που, όπως είπε η Γιολάντα Κωνσταντινίδη, κοινωνιολόγος της ανδρικής  πτέρυγας  του  σωφρονιστικού καταστήματος  Κορυδαλλού,  «ξεκίνησε  από  τους  άναρχους  ήχους και την παραφωνία για να γίνει τελικά μια όμορφη συναυλία».

Η χθεσινή εκδήλωση στη μικρή αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού ήταν η πρώτη του μουσικού συνόλου που συγκρότησαν κρατούμενοι από τέσσερις πτέρυγες του καταστήματος, άνθρωποι από 18 έως 60 ετών. Πρόκειται για το πρώτο μουσικό εργαστήριο που υλοποιείται εντός της ανδρικής φυλακής του Κορυδαλλού, και όχι στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, ενώ παράλληλα πρόκειται για την πρώτη συναυλία πρωτότυπων μουσικών συνθέσεων των κρατουμένων ερμηνευμένων από τους ίδιους. 

Η εκδήλωση κράτησε 40 λεπτά στη μικρή, αλλά κατάμεστη αίθουσα, με κοινό συγκρατούμενους και εργαζομένους της φυλακής, δυστυχώς, όμως, χωρίς συγγενείς των μελών του μουσικού συνόλου, καθώς δεν τους δόθηκε άδεια. Παρουσιάστηκαν επτά νέες μουσικές συνθέσεις των κρατουμένων, επτά κείμενα, ένα τραγούδι, ένα χορωδιακό με τίτλο «Πλανήτες», αλλά και η «Σονάτα του σεληνόφωτος» του Μπετόβεν. Η σύνθεση, η συγγραφή των κειμένων και η προετοιμασία της ορχήστρας πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου που ξεκίνησε στα μέσα του Ιανουαρίου με την καθοδήγηση των τεσσάρων εμψυχωτριών της ΕΛΣ και υλοποιείται στο πλαίσιο των κοινωνικών δράσεων της Εναλλακτικής Σκηνής της Λυρικής. Οι Εύη Νάκου, Εύα Καρτερού, Μαρία Χριστίνα Harper και Θάλεια-Μαρί Παπαδοπούλου καθοδήγησαν με μεγάλη αγάπη και αφοσίωση τα 19 μέλη του μουσικού συνόλου, που τραγούδησαν και έπαιξαν κιθάρα, πιάνο, κρουστά, ενώ οι ίδιες τους συνόδευσαν στην άρπα και στο φλάουτο.

Οι περισσότεροι συμμετέχοντες –που δήλωσαν την επιθυμία να πάρουν μέρος, και επιλέχθηκαν από τους κοινωνιολόγους των φυλακών και με το κριτήριο της αρμονικής συνύπαρξης– δεν είχαν σχέση με τη μουσική, έβγαλαν όμως… κρυφά ταλέντα. «Το μόνο πρόβλημα σ’ αυτήν τη διαδικασία ήταν να τους πείσουμε ότι ο αυτοσχεδιασμός θα έπαιρνε στο τέλος μορφή». Εντέλει, κατάφεραν όχι μόνο να παρουσιάσουν κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον μουσικά, αλλά και να «αφομοιώσουν στο λεξιλόγιό τους τη λέξη “Λυρική”, που πια όχι μόνο δεν τους φοβίζει, αλλά γνωρίζουν πολύ καλά τι είναι», όπως σημείωσε εμφανώς χαρούμενος και συγκινημένος ο Γιώργος Κουμεντάκης. Και υποσχέθηκε ότι θα υπάρξει συνέχεια, ανακοινώνοντας την επόμενη συμμετοχή του μουσικού συνόλου των κρατουμένων σε δράση του Εθνικού Θεάτρου, αλλά και το νέο μουσικό εργαστήριο που πραγματοποιείται με τη στήριξη και την αποκλειστική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

Πηγή