Τέσσερις δημιουργικοί αυτοσχεδιαστές που ανανεώνουν δραστικά τον παραδοσιακό ήχο

Το κουαρτέτο του Χάρη Λαμπράκη δημιουργήθηκε πριν έντεκα χρόνια και η τωρινή του σύνθεση αποτελείται από τους Νίκο Σιδηροκαστρίτη (τύμπανα), Δημήτρη Θεοχάρη (πιάνο), Δημήτρη Τσεκούρα (κοντραμπάσο) και Χάρη Λαμπράκη (νέυ) -έχοντας όλον αυτόν τον καιρό  παρουσίας του μια σταθερή και δημιουργική προσφορά με δύο δίσκους –Θέα, Μετέωρα– και εκατοντάδες συναυλίες. Η τροπική (modal) τζαζ αλλά και η παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας και της Ανατολικής Μεσογείου όπως και τα ηχοχρώματα της τζαζ  του ’60 συνταιριάζουν γόνιμα μέσα από τον αυτοσχεδιασμό, έτσι ώστε το Χάρης Λαμπράκης Quartet να υπερβαίνει τις όποιες ετικέτες της world music ή της φιούζιον.  Ειδοποιός διαφορά ανάμεσα σε άλλα σχήματα είναι η χρήση του νέυ, ενός πνευστού φτιαγμένου από καλάμι, με ιστορία χιλιάδων χρόνων στην Ανατολή. Είναι ο βαθύς, μελαγχολικός ήχος του που ξεχωρίζει και που μαζί με όλη την μπάντα λειτουργεί θεραπευτικά. Στη συναυλία τους -στις 11 Φλεβάρη- στη Στέγη, το Χάρης Λαμπράκης Quartet θα παρουσιάσει τη Λαφίνα, τον τρίτο κατά σειρά, αναμενόμενο, δίσκο του, καθώς και κομμάτια από τα δύο προηγούμενα άλμπουμ του.

Μιλήστε μας για το πως δημιουργήσατε το τρίτο σας άλμπουμ, την «Λαφίνα». Υπάρχουν κάποιες διαφορές από τους προηγούμενους;

Η «Λαφίνα» ηχογραφήθηκε τον Φεβρουάριο του 2016 και πιστεύω πως θα κυκλοφορήσει μέχρι το Μάιο. Η διαδικασία που ακολουθούμε κάθε φορά είναι σχετικά απλή. Τα κομμάτια που προτείνει ο καθένας και αυτά που προκύπτουν στις πρόβες συγκεντρώνονται, δουλεύονται και παρουσιάζονται στις συναυλίες. Μόλις μαζευτούν αρκετά κομμάτια και ωριμάσουν, τα ηχογραφούμε με την ίδια διάθεση που θα τραβούσαμε μια φωτογραφία. Μια φωτογραφία για να θυμόμαστε μια όμορφη συνάντηση αλλά και για να τη μοιραστούμε με τους φίλους μας. Νομίζω πως σε αυτήν την ηχογράφηση υπάρχουν διαφορές, όπως υπάρχουν και ομοιότητες, σε σχέση με τις προηγούμενες (Θέα, 2010 και Μετέωρα, 2012). Όμως, η αναζήτηση του διαφορετικού δεν είναι ο λόγος για τον οποίο ηχογραφούμε. Ο λόγος είναι η χαρά της συνάντησης. Επιδίωξή μας είναι να αλλάζουμε διαρκώς, όπως αλλάζει η καθημερινότητα, διατηρώντας παράλληλα το ίδιο πρόσωπο, ο καθένας μας ξεχωριστά και όλοι μαζί.

Ποια είναι τα ακούσματα των μελών της μπάντας. Υπάρχουν κάποια μουσικά ονόματα που σας καθόρισαν ως μουσικούς;

Εδώ θα ήταν καλό να μιλήσει ο καθένας για τον εαυτό του, αφού όμως δεν είναι παρόντες οι υπόλοιποι θα πω μόνο για μένα. Επειδή ο πατέρας μου αγαπάει πολύ τη μουσική, χωρίς ταμπέλες και προκαταλήψεις, και επειδή οι δασκάλοι μου στο Μουσικό Γυμνάσιο Παλλήνης ήταν και αυτοί παρόμοιου πνεύματος, είχα από μικρός πολλά και διαφορετικά ακούσματα. Μου είναι δύσκολο να αναφέρω συγκεκριμένα ονόματα, γιατί είναι πολλά και όχι μόνο από τον χώρο της μουσικής. Πιστεύω, όμως, πως όποιος μας ακούσει θα αναγνωρίσει εύκολα τις επιρροές μας. Στο βαθμό που με αφορά, προσπαθώ να μην τις σκέφτομαι όταν παίζουμε, αλλά να τις αφήνω να λειτουργούν υποσυνείδητα.

 Και οι τέσσερις έχουμε κάποια μακρινή καταγωγή από την ηπειρωτική Ελλάδα και είμαστε γεννημένοι και μεγαλωμένοι στην Αθήνα. Όπως σε όλους τους ανθρώπους, και σε εμάς παίζει μεγάλο ρόλο η καταγωγή. Είναι ταυτόχρονα κάτι πολύ σημαντικό και απολύτως φυσικό, κάτι στο οποίο δεν μπορείς επέμβεις, αλλά και κάτι με το οποίο συνδιαλέγεσαι διαρκώς. Ένα εύστοχο και αστείο που μας είχαν πει παλιότερα είναι πως παίζουμε «ορεινή τζαζ».

Μίλησέ μας για το νέυ. Τον ήχο του, την ιστορία του, την καταγωγή του. Γιατί διαλέξατε αυτό το όργανο να σας συντροφεύει;

Το νέυ είναι ένα σχετικά απλό κατασκευαστικά πνευστό όργανο φτιαγμένο από καλάμι. Την ίδια στιγμή είναι ένα βαθύτατα συμβολικό όργανο με τεράστια παράδοση σε όλη την Ανατολή. Έχει συνεχή ιστορική παρουσία, τουλάχιστον 5000 χρόνων, από την αρχαία Αίγυπτο μέχρι σήμερα. Είναι ιερό όργανο στο τάγμα των Μεβλεβί δερβίσσηδων. Τα τελευταία χρόνια είναι πολύ δημοφιλές και στην Ελλάδα, ειδικά στις μεγάλες πόλεις. Ξεκίνησα να μάθω αυτό το όργανο από καθαρή τύχη. Παρέμεινα σε αυτό εξαιτίας της απλότητάς του, για το βάθος του ήχου του, αλλά και για τη συγκέντρωση που απαιτεί το παίξιμό του.

Τι θα παρουσιάσετε στην συναυλία σας στην Στέγη; Θα είναι ειδικό πρόγραμμα ή θα παίξει ρόλο και η διάθεση του κοινού;

Αποδεχόμενοι την εξαιρετική φιλοξενία της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών για δεύτερη φορά, στη συναυλία στις 11/2 θα παρουσιάσουμε το καινούργιο μας υλικό. Όπως είπα και πιο πριν, η διάθεση μας είναι κάθε φορά η ίδια και κάθε φορά διαφορετική.

Πώς αντιδρούν τα ακροατήρια της Ευρώπης και πώς της Μεσογείου;

Δεν έχουμε κανένα παράπονο. Το κοινό είναι πάντα πολύ δεκτικό, είτε παίζουμε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό όπως για παράδειγμα στη Δανία όπου κάναμε πρόσφατα μία περιοδεία. Ειλικρινά δεν βλέπω κάποια διαφορά ανάμεσα στα δύο ακροατήρια. Στον βαθμό που λειτουργεί ο συντονισμός μουσικού-ακροατή με τη μουσική στο κέντρο, τότε αυτό είναι ακριβώς το ίδιο όπου και να συμβαίνει.

Πως βλέπετε την σύγχρονη αυτοσχεδιαζόμενη μουσική; Οι προοπτικές της στην Ελλάδα;

Δεν είμαι ο καταλληλότερος για να απαντήσω, γιατί δεν ασχολούμαι αποκλειστικά με αυτό το είδος μουσικής. Κατ’ αρχήν ο όρος σύγχρονη αυτοσχεδιαζόμενη μουσική μπορεί να γίνει εξαιρετικά ευρύς, από την μουσική θορύβου και τους dj μέχρι το πανηγύρι και το πάλκο. Όλοι είναι σύγχρονοι και όλοι αυτοσχεδιάζουνε παίζοντας, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο. Είναι αδύνατον να συμβεί αλλιώς η μουσική. Όμως τα τελευταία 50 χρόνια με αυτόν τον όρο προσδιορίζεται κάτι πολύ συγκεκριμένο που έχει τις καταβολές του στην κλασική μουσική του 20^ου αιώνα, στην τζαζ, στην πειραματική μουσική, στην επαφή των δυτικών μουσικών με τις παραδόσεις της Ανατολής. Αν με ρωτάτε για αυτή τη μουσική και αν αυτή γεμίσει στάδια στο μέλλον, αν θα ακούγεται στα ραδιόφωνα πιστεύω πως όχι, δεν πρόκειται. Αλλά δεν το βρίσκω καθόλου αρνητικό αυτό. Πολλά πράγματα μπορούν να υπάρξουν και πέρα από τη μαζικότητα, αρκεί να υπάρχει κάποιος ουσιαστικός λόγος που να αφορά όσους εμπλέκονται.

Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια.  

Σχετικά με το γκρουπ είναι η έκδοση του τρίτου μας δίσκου και η συνέχεια, η μη διακοπή.

Info:
Οnassis Στέγη /11 Φεβρουαρίου 2017 / 21:00 / Μικρή Σκηνή

Παράλληλη Δράση
Σάββατο 11 Φεβρουαρίου
Μετά τη συναυλία, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

Εισιτήρια
Κανονικό: 18 €
Μειωμένο, Φίλος ή Μικρή Παρέα (5-9 άτομα): 14 €
Μεγάλη Παρέα (10+ άτομα): 13 €
ΑΜΕΑ & Άνεργοι: 5 € | Συνοδός ΑΜΕΑ: 10€

*Κεντρική Φωτό: Μαρία Μελαχρινού

Γράφει ο Αντώνης Ν. Φράγκος, Πηγή