Μια νέα παγκόσμια μελέτη του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, παρουσιάζει τη μουσική ως φάρμακο για τη θεραπεία ατόμων με άνοια και κατάθλιψη.

Σήμερα, οι περισσότεροι από εμάς αποδεχόμαστε το γεγονός πως η μουσική, με τις πάρα πολλές μορφές της, έχει τη δύναμη να συγκινεί και να μας κάνει να νιώθουμε δυνατά συναισθήματα. Όμως, η μεγαλύτερη μελέτη μουσικοθεραπείας στον κόσμο προχωράει ένα βήμα παραπέρα, για να γέρει τη μουσική στην πρώτη γραμμή των θεραπευτικών επιλογών για άτομα με άνοι.

”Τα τραγούδια μπορού να αντιπροσωπεύουν την ταυτότητά σου και όταν κανείς γράφει τραγούδια, αυτά είνα ικάνα να πουν την ιστορία σου”, αναφέρει η καθηγήτρια Felicity Baker, η οποία είναι η επικεφαλής της έρευνας. ”Ένα από τα όμορφα πράγματα σχετικά με τη μουσική είναι ότι μεταφέρει ευχάριστες αναμνήσεις, βοηθώντας τους να γίνουν πιο κοινωνικοί”.

Η καθηγήτρια Baker είναι ειφική στη νευροαποκατάσταση και την άνοια, επικεφαλής της Μουσικοθεραπείας στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης και Διευθύντρια των Διεθνών Ερευνητικών Συμπράξεων για τη Μονάδα Ερευνών Δημιουργικής Τέχνης και Μουσικοθεραπείας.

Το επίκεντρο της τελευταίας έρευνάς της είναι η κατάθλιψη που συχνά συμβαδίζει με την άνοια. Σύμφωνα με την Dementia Australia, τα συμπτώματα κατάθλιψης εμφανίζονται σε περίπου 40% έως 50% των ατόμων με νόσο Αλτσχάιμερ και τα άτομα που βρίσκονται σε μακροχρόνια ιδρυματική δροντίδα φαίνται ότι διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο.

Η νέα παγκόσμια μελέτη περιλαμβάνει 1.500 συμμετέχοντες/συμμετέχουσες από εννέα χώρες, που σήμερα χουν με άνοια. Το ένα τρίτο αυτών των συμμετεχόντων θα προέρχεται από την Αυστραλία, ενώ το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης θα έχει 500 συμμετέχοντες από 40 ιδρύματα ηλικιωμένων στη Μελβούρνη, το Σίδνεϊ και Μπρίσμπεϊν – κανένα από τα οποία δεν προσφέρει δομημένη μουσικοθεραπεία ως μια επιλογή θεραπείας.

”Η μελέτη αποτελείται από τέσσερα τμήματα. Το πρώτο τμήμα εξετάζει την τρέχουσα βασική φροντίδα. Στη συνέχεια, έχουμε αυτό που αποκαλούμε τμήμα ”μικρής ομάδας μουσικοθεραπείας” – αυτές είναι ομάδες των οκτώ έως δέκα ατόμων με άνοια που πάσχουν επίσης από κατάθλιψη.

Σε αυτές τις ομάδες, ο μουσικοθεραπευτής χρησιμοποιεί εξειδικευμένες τεχνικές με επίκεντρο τη μουσική για να μπορέσει να συνδεθεί συναισθηματικά και αναπτύξει μια σχέση με τους συμμετέχοντες και τις συμμετέχουσες. Αυτές οι μουσικές εμπειρίες μπορεί να περιλαμβάνουν τραγούδια και στη συνέχεια συζήτηση για τη σημασία τους καθώς και ποιες μνήμες μπορούν να φέρουν στο νου, όπως και το παίξιμο μουσικών οργάνων. Μπορεί επίσης να υπάρχει κάποια απαλή κίνηση με τη μουσική.

Στη συνέχεια έχουμε μια ψυχαγωγική χορωδία, μια μεγάλη ομάδα με περίπου 20 άτομα που τραγουδούν χωρίς την παρουσία μουσικοθεραπευτή αλλά με τη βοήθεαι ενός μουσικού της κοινότητας και τέλος υπάρχει το τέταρτο τμήμα, που είναι ένας συνδυασμός μια μικρής ομάδας μουσικοθεραπείας και μια μεγάλης χορωδίας.”

Περίπου 40% έως 50% των ατόμων με νόσο Αλτσχάιμερ έχουν συμπτώματα κατάθλιψης. Εικόνα: Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης

Η ερευνητική ομάδα, η οποία περιλαμβάνει έναν νευροψυχολόγο που εργάζεται μαζί με τους θεραπευτές, θα συνεχίσει με τις ίδιες ομάδες για περίπου 12 μήνες για να μετρήσει τις επιπτώσεις της μουσικοθεραπείας με την πάροδο του χρόνου. Όπως κάθε ιατρική θεραπεία, θα παρακολουθείται επίσης η επίδραση της θεραπευτικής παρέμβασης, συμπεριλαμβανομένου του αποτελέσματος όταν η μουσικοθεραπεία σταματήσει.

Η νέα διεθνής μελέτη ακολουθεί μια προηγούμενη πιλοτική μελέτη της ερευνητικής ομάδας της καθηγήτριας Baker που είχε διενεργήσει στο Caladenia Dementia Care στη Μελβούρνη για μια περίοδο δέκα εβδομάδων. Πολλοί ασθενείς που διέμειναν στο Κέντρο Φροντίδας για μια μόνο ημέρα, ανταποκρίθηκα θετικά στη μουσικοθεραπεία, συχνά μέσα σε μόλις λίγα λεπτά.

Η μουσικοθεραπεία έχει τη δυνατότητα να φέρει την επανάσταση στη φροντίδα των ηλικιωμένων τόσο στην Αυστραλία όσο και σε όλο τον κόσμο. Από την ελάφρυνση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης έως τη δυνατότηα επανασύνδεσης με την κοινότητα, δίνεται η ευκαιρία σε ορισμένουν ασθενείς να ανακαλύχουν εκ νέου αυτό που έχου απολέσει, το άτομο πίσω από την άνοια.

Έ να βασικό ζήτημα που περιλαμβάνεται στη νέα μελέτη είναι μια ανάλυση κόστους-οφέλους προκειμένου να διαπιστωθεί εάν η μουσικοθεραπεία θα μπορούσε να προσφέρει έναν πιο οικονομικό τρόπο βελτίωσης της ποιότητας ζωής στην ιδρυματική φροντίδα, μειώνοντας ιδανικά την προεπιλογή για φαρμακευτική αγωγή καθώς και το κόστος που συνδέεται με το αγχος που προκαλούν τόσο το κλινικό προσωπικό όσο και η οικογένεια που επισκέπτεται.

Η καθηγήτρια εργάζεται με ασθενείς ως μέρος της μουσικοθεραπείας. Βίντεο: Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης

Ruby Gill and Imogen Crump, University of Melbourne
Πηγή: unimelb.edu.au

Απόδοση/Επιμέλεια: Τομπέα Ελένη

Πηγή