Για όσους αναζητούν ένα manual στην κλασική μουσική θα δίνει πάντα τις σημαντικότερες και εγκυρότερες πληροφορίες. Για όσους ψάχνουν την τέλεια ηχογράφηση θα είναι πάντα ένας τόπος γεμάτος θησαυρούς. Για τους λάτρεις της κλασικής θα αποτελεί τη μικρή κίτρινη ετικέτα με τη χαρακτηριστική «κλασική» γραμματοσειρά που σφραγίζει με αξιοπιστία έναν δίσκο. Και για τα ιερά τέρατα της κλασικής μουσικής και όπερας θα είναι ο χώρος που εδώ και έναν και πλέον αιώνα έχουν την ευκαιρία να μεγαλουργούν.

Η θρυλική Deutsche Grammophon, ο κολοσσός της κλασικής, η παλαιότερη χρονολογικά και η πλέον έγκυρη δισκογραφική εταιρεία στον συγκεκριμένο μουσικό χώρο, συμπλήρωσε 120 χρόνια λειτουργίας. Με μότο (των εορτασμών) τη φράση του Σέξπιρ «Αν η μουσική είναι τροφή του έρωτα, παίξε» οι άνθρωποί της ετοίμασαν ένα φιλόδοξο πρόγραμμα εκδηλώσεων και παραγωγών που αναδεικνύουν το σπουδαίο παρελθόν, το δυναμικό παρόν, το πολλά υποσχόμενο μέλλον του Yellow Label.

Μεταξύ των κορυφαίων εκδηλώσεων, η σύμπραξη σε μια σειρά από γκαλά σε διάφορες πόλεις των «ιερών τεράτων» της εταιρείας, Ανε Σοφί Μούτερ και Σέιζι Οζάουα (μάλιστα το γκαλά από το Τόκιο ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε μόλις), του Λανγκ Λανγκ με τη Staatskapelle Berlin, του Μαξ Ρίχτερ με τη Φιλαρμονική του Χονγκ Κονγκ.

Η λίστα με τα πρόσωπα που ταυτίστηκαν με την εταιρεία προκαλεί δέος: Ενρίκο Καρούζο (ηχογράφησε πρώτη φορά με την DG το 1902), Χέρμπερτ φον Κάραγιαν (έκανε ποδαρικό το 1938 και πραγματοποίησε πάνω από 350 ηχογραφήσεις), Κλάουντιο Αμπάντο, Ντάνιελ Μπάρενμποεμ, Λόριν Μάαζελ, Γκίντον Κρέμερ, Λέοναρντ Μπερνστάιν, Πιερ Μπουλέζ, Καρλ Μπεμ, Μάρτα Αργκεριχ, Βλαντίμιρ Χόροβιτς, Κάρλος Κλάιμπερ, Πλάθιντο Ντομίνγκο, Γιούρι Μπασμέτ, Αννα Νετρέμπκο, Ελέν Γκριμό, Λανγκ Λανγκ, Μαρία Ζοάο Πίρες και τόσοι ακόμα.

Σχολαστική με τις επιλογές των καλλιτεχνών της, αφοσιωμένη στην καινοτομία, στην ποιότητα του ήχου, στην παιδεία και στην καλλιέργεια μέσα από την κλασική μουσική, η DG έχει με τα χρόνια αποκτήσει ακόμα ένα καθοριστικό χαρακτηριστικό: τις μακροχρόνιες σχέσεις της με τους σπουδαιότερους μουσικούς του κόσμου.

Η εταιρεία ιδρύθηκε στο Ανόβερο το 1898 από τον απίθανο Εμίλ Μπερλίνερ (τον άνθρωπο που εξέλιξε τη μηχανή του Εντισον και την ονόμασε γραμμόφωνο) και τον αδελφό του, Γιόζεφ. Το 1904 κατάφεραν να πείσουν τη μεγάλη σοπράνο της εποχής, την Αυστραλή Νέλι Μέλμπα, να ηχογραφήσει για την Deutsche Grammophon.

Πριν καν κλείσει την πρώτη της δεκαετία (το 1907), στο εργοστάσιο δούλευαν πυρετωδώς 200 μηχανές παραγωγής δίσκων, ενώ εκείνη τη χρονιά λάνσαραν στην αγορά τον πρώτο δίσκο που έπαιζε και από τις δύο πλευρές. Η ιστορία για την DG γραφόταν με καταιγιστικούς ρυθμούς. Ετσι, μέχρι τον θάνατο του Γιόζεφ Μπερλίνερ το 1928 και του Εμίλ έναν χρόνο μετά, η ετήσια παραγωγή της εταιρείας άγγιζε τα 10 εκατομμύρια αντίτυπα, ενώ το εργοστάσιο του Ανόβερου απασχολούσε 600 άτομα.

«Αυτές είναι συγκλονιστικές στιγμές για την κλασική μουσική» λέει ο σημερινός πρόεδρος της εταιρείας, Κλέμενς Τράουτμαν. «Η 120ή επέτειος της Deutsche Grammophon έχει να κάνει με τη διάδοση της συναισθηματικής δύναμης και εκφραστικής ομορφιάς που αποπνέει η κλασική μουσική σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο παγκοσμίως.

Οι ιδρυτές του Yellow Label χρησιμοποίησαν καινοτόμο τεχνολογία με σκοπό να εμπνεύσουν εκατομμύρια κόσμου. Μαζί με την οικογένεια των καλλιτεχνών μας είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε αυτό που ξεκίνησε με τους φετινούς εορτασμούς. Αλλωστε σε αντίθεση με την επικρατούσα αντίληψη, η Deutsche Grammophon δεν είναι μόνο το σπίτι του Χέρμπερτ φον Κάραγιαν, του Λέοναρντ Μπερνστάιν και της Ανε Σοφί Μούτερ, αλλά και οραματιστών και πρωτοπόρων όπως οι Καρλχάιντς Στοκχάουζεν, Πιερ Μπουλέζ, Φίλιπ Γκλας, Στιβ Ράιχ».

Δεν έχει κι άδικο. Ταυτισμένη με την εξέλιξη των καταγραφών και των ηχογραφήσεων, στο πέρασμα των δεκαετιών η Deutsche δεν έπαψε ποτέ να φλερτάρει με την πρωτοπορία και να ενσωματώνει τις καινοτομίες κάθε εποχής: το 1910 κυκλοφόρησε στο εμπόριο την πρώτη ορχηστρική ηχογράφηση (Κοντσέρτα για πιάνο του Grieg με τον θρυλικό πιανίστα Βίλχελμ Μπακχάουζ), το 1913 προκαλεί αίσθηση παγκοσμίως ηχογραφώντας πρώτη μια ολοκληρωμένη συμφωνία (την 5η του Μπετόβεν με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου).

Επίσης, ηχογράφησε πρώτη σε μαγνητική ταινία ήδη από το 1946, ξεκίνησε πρώτη τη βιομηχανική παραγωγή των cd από το 1982, τη δεκαετία του ’90 υπήρξε η πρώτη κλασική ετικέτα με δικό της ηλεκτρονικό κατάστημα, ενώ την εποχή του streaming είναι η πρώτη κλασική ετικέτα που ανέπτυξε τόσο ισχυρούς δεσμούς με την Apple Music και την Amazon Music. Τέλος, με αφορμή την επέτειο επανακυκλοφορούν όλες τις ηχογραφήσεις σε έργα Μπετόβεν που έκανε ο Κάραγιαν το 1977 σε τεχνολογία Dolby Atmos.

«Ωστόσο, μαζί με τις ανασκοπήσεις, έχει σημασία να κοιτάμε συγχρόνως προς το μέλλον διότι η μουσικής μας κοινότητα σημαδεύτηκε από βαθιές και μακροχρόνιες σχέσεις με τους καλλιτέχνες», επισημαίνει ο Κλ. Τράουτμαν. «Η συνεργασία μας με τον πιανίστα Μαουρίτσιο Πολίνι διήρκεσε 58 χρόνια, με τον Κάραγιαν πέντε θρυλικές δεκαετίες, με τον Αμπάντο 46 χρόνια, με τη Μούτερ μετράμε ήδη 40».

Αν, λοιπόν, σε αυτό το παρελθόν προσθέσουμε τις σημερινές επιδόσεις (πάνω από 10.000 επισκέπτες παρακολούθησαν τα εορταστικά κοντσέρτα που πραγματοποιήθηκαν στις 5 ηπείρους, το online κοινό ξεπέρασε το 1,8 εκατομμύριο, ενώ περίπου μισό δισεκατομμύριο ήταν οι αναφορές στα social media), τότε το μέλλον θα επιφυλάσσει πολλές ακόμα γιορτές.

Πηγή