τoυ Κώστα Μορφίρη, www.klik.gr

Ένα βιβλίο που αποκαλύπτει στον αναγνώστη τα σπουδαιότερα τεχνολογικά επιτεύγματα και τις καινοτομίες που καθόρισαν την πορεία της μουσικής βιομηχανίας, αλλά και τις συνήθειες των καταναλωτών.

Το βιβλίο Ιστορία της Μουσικής Παραγωγής – Οι εταιρείες οι τεχνολογίες και τα πρόσωπα που άλλαξαν τον ήχο, εισάγει τον αναγνώστη, μέσα από ενδελεχή χρονολογική ανάλυση, στα σπουδαιότερα τεχνολογικά επιτεύγματα και στις καινοτομίες που καθόρισαν την πορεία της μουσικής βιομηχανίας, αλλά και τις συνήθειες των καταναλωτών. Παράλληλα, παρουσιάζονται οι μεγαλύτερες δισκογραφικές εταιρείες: πώς έδρασαν επιχειρηματικά και πώς αφομοίωσαν τις μεταβολές της τεχνολογίας ώστε να δημιουργήσουν και να προτείνουν το ρεπερτόριο και τους καλλιτέχνες τους στους ακροατές. Η Ιστορία της μουσικής παραγωγής βασίζεται σχεδόν εξολοκλήρου σε έγκριτη αγγλόφωνη βιβλιογραφία (άρθρα, μελέτες, εργασίες, βιβλία) και παραπέμπει σε πλειάδα άλλων χρήσιμων πηγών. Επίσης, το βιβλίο περιλαμβάνει περισσότερες από 160 υποσημειώσεις, όπου σχολιάζονται βιογραφικά στοιχεία σημαντικών προσωπικοτήτων, προφίλ δισκογραφικών εταιρειών που αναφέρονται στο κείμενο, καθώς και βαθύτερες λεπτομέρειες για τεχνικές ηχογράφησης και σχετικές τεχνολογίες.

Η ιστορία των ηχογραφήσεων ξεκινά στα τέλη του 19ου αιώνα, με αφορμή τις έρευνες ορισμένων ευρεσιτεχνών γύρω από τις συνθήκες βελτίωσης της ζωής όσων έπασχαν από προβλήματα όρασης ή βαρηκοΐα. Οι Thomas Α. Edison, Alexander G. Bell, και Emile Berliner, παρότι ασχολήθηκαν πρώτοι με την εξέλιξη των ηχογραφήσεων και οραματίστηκαν την αναπαραγωγή της μουσικής, ως μία καθημερινή συνήθεια για κάθε σπίτι, δεν θα μπορούσαν ποτέ να φανταστούν το μέγεθος της επίδρασης που θα είχε ο ηχογραφημένος ήχος στη ζωή των ανθρώπων.

Το βιβλίο Ιστορία της Μουσικής Παραγωγής – Οι εταιρείες, οι τεχνολογίες και οι άνθρωποι που άλλαξαν τον ήχο, παρουσιάζει τη χρονική εξέλιξη των ηχογραφήσεων από την απαρχή τους έως και τις μέρες μας, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις σημαντικότερες τεχνολογίες, και παράλληλα τις εταιρείες και τους ανθρώπους πίσω από αυτές, που άλλαξαν δραστικά τον τρόπο παραγωγής αλλά και τα μέσα αναπαραγωγής που απολάμβαναν κάθε φορά οι καταναλωτές. Ο φωνόγραφος, και κυρίως το γραμμόφωνο που υπερίσχυσε έως τα τέλη της δεκαετίας του 1940, η έλευση του ηλεκτρισμού στις ηχογραφήσεις και το ραδιόφωνο, διαδραμάτισαν κομβικό ρόλο στην εξέλιξη της μουσικής βιομηχανίας.

Η σταδιακή καθιέρωση της στερεοφωνίας, συνδυαστικά με την εμφάνιση της μαγνητικής εγγραφής και του δίσκου βινυλίου, στις αρχές της δεκαετίας του 1950, προσέφεραν στο κοινό πρωτότυπα ηχογραφήματα εξαιρετικής ποιότητας. Δισκογραφικές εταιρείες όπως η Sun, η Stax και η Motownαποτελούν ορισμένες από τις σπουδαιότερες φίρμες, κυρίως γιατί δημιούργησαν από πολύ νωρίς αυτό που σήμερα ονομάζουμε «ηχητική σχολή», με εκατοντάδες μεταγενέστερες εταιρείες δίσκων, αλλά και δημιουργούς και καλλιτέχνες να αντλούν από την «ατμόσφαιρα» των ηχογραφημάτων τους.

Πέρα όμως από το όνομα μίας εταιρείας δίσκων και τις δεξιότητες που πρέπει να διαθέτει ένας μηχανικός ήχου και παραγωγός ώστε να φέρει εις πέρας μια μουσική κυκλοφορία, πολλές φορές επιβάλλεται από το ίδιο το έργο που του έχει ανατεθεί να ξεπεράσει τα όρια της τεχνικής. Άνθρωποι όπως ο Les Paul, ο Joe Meek, ο Phil Spector, ο Brian Wilson και ο George Martin δεν υπήρξαν απλώς ταλαντούχοι και επιτυχημένοι παραγωγοί δίσκων με ξεχωριστή ηχητική ταυτότητα,  αποτελώντας παράλληλα ενδιαφέρον πεδίο έρευνας και για τους νεότερους μουσικούς, μηχανικούς ήχου και μουσικόφιλους, αλλά «μάγοι» του είδους…

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:

Ο Νίκος Πατηνιώτης (Μοδινός) γεννήθηκε στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 1980 και μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης. Οι γονείς του Κώστας και Ευσταθία κατάγονται από την Κέα και την Κρήτη, αντίστοιχα. Σε ηλικία 7 χρόνων ασχολήθηκε με το πιάνο και το αρμόνιο. Σπούδασε βιολί στο Δημοτικό Ωδείο Ηρακλείου πλάι στον αρχιμουσικό Ηρακλή Θανάση, που τον μύησε στη συμφωνική μουσική. Την περίοδο 1994/8 υπήρξε μέλος της Ορχήστρας Εγχόρδων Δήμου Ηρακλείου. Το 2000 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε σπουδές ανώτερων θεωρητικών μουσικής. Το 2003 έλαβε πτυχίο ηχοληψίας και μουσικής παραγωγής (RecordingArts) από το Πανεπιστήμιο Μίντλσεξ του Λονδίνου. Εργάστηκε ως μουσικός σε σχήματα ελληνικής έντεχνης, παραδοσιακής και λαϊκής μουσικής, ενώ συμμετείχε ως κιθαρίστας σε διάφορες ηχογραφήσεις.

Έχει δραστηριοποιηθεί επαγγελματικά σε τομείς του ήχου όπως mastering, ραδιόφωνο και μουσική παραγωγή. Κύρια ενασχόλησή του είναι η ηχητική εκπαίδευση. Ως καθηγητής ηχοληψίας και μουσικής τεχνολογίας έχει συντονίσει προγράμματα σπουδών μικρής και μεγάλης διάρκειας, έχοντας οργανώσει και συμμετάσχει σε πολυάριθμα εξειδικευμένα σεμινάρια, εργαστήρια και εκπαιδευτικά ταξίδια εντός και εκτός Ελλάδας.  

Πηγή