Γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Γης με ένα βιβλίο
Σας παρουσιάζουμε τα αγαπημένα μας παιδικά βιβλία με θέμα τη γη και το περιβάλλον.
Κάποια πράγματα είναι πολύ περίπλοκα, κάποια όχι και τόσο. Να θυμάσαι ότι είμαστε πολλοί εδώ, σ’ αυτόν τον πλανήτη, γι’ αυτό να φέρεσαι ευγενικά.
Είναι σίγουρο ότι θα κολλήσεις με αυτό το υπέροχο βιβλίο με αυτοκόλλητα που θα σου μάθει τα πάντα για τις ζούγκλες!
Ποια ήταν η μορφή του πλανήτη μας 250 εκατομμύρια χρόνια πριν; Πώς έχει επηρεάσει τον κόσμο μας η ανθρώπινη δραστηριότητα; Μπορούμε να κάνουμε κάτι για να τον σώσουμε;
Ελάτε να εξερευνήσουμε μαζί τον μαγικό κόσμο των μελισσών! Να μάθουμε τα μέρη του σώματός τους, πώς είναι φτιαγμένο το σπίτι τους και ποιες είναι οι συνήθειές τους. Να τις δούμε να χορεύουν και να ανακαλύψουμε το μήνυμα που κρύβει καθένας από τους χορούς του. Μόνο, προσοχή! Δεν πρέπει να τις αφήσουμε ποτέ απροστάτευτες!
Δυο δέντρα, ένα μεγάλο κι ένα μικρό, ήταν πολύ φίλοι και περνούσαν τις μέρες τους παίζοντας – καμιά φορά μάλωναν κιόλας. Ώσπου μια μέρα χτίστηκε ένας τοίχος και τα χώρισε.
Όταν μετακόμισαν στην πόλη, το μόνο πράγμα που ήθελε να πάρει μαζί της η Μάε ήταν ο κήπος της.
Τι είναι άραγε το δέντρο; Και είναι, πράγματι, δέντρο ό, τι μοιάζει με δέντρο; Ξέρεις ποιοι κατοικούν πάνω του, ποιοι τρέφονται από αυτό και ποιοι μεταφέρουν τους σπόρους του;
Μέσα από τέσσερις ξεχωριστές θεµατικές ενότητες θα µάθεις για την προέλευση των ωκεανών, τα τροπικά ύδατα, τα παγωµένα ύδατα και τα ζώα που ζουν στον βυθό.
36+1 παραμύθια της προφορικής παράδοσης απ’ όλη την Ελλάδα, αλλά και από άλλες χώρες του κόσμου, πάντα με αφορμή το φυτικό βασίλειο.
Άτλαντας για παιδιά: Υπέροχος κόσμος
Από το ψηλότερο βουνό ως τον βαθύτερο ωκεανό… Από τους παγωμένους πόλους ως τις καυτές ερήμους… Από τον βορρά ως τον νότο και από την ανατολή ως τη δύση… Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο με αυτόν τον συναρπαστικό Άτλαντα!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά. . . κι αγαπούσε ένα αγοράκι. Κάθε μέρα το αγόρι πήγαινε στη μηλιά κι έτρωγε τα μήλα της, έκανε κούνια απ’ τα κλαδιά της, σκαρφάλωνε στον κορμό της. . . κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα όσο το αγόρι μεγάλωνε, τόσο περισσότερα ζητούσε απ’ το δέντρο και το δέντρο έδινε, έδινε, έδινε αδιάκοπα.
Κάθε μέρα ο κύριος Φρανσίς πηγαίνει στο δάσος να ζωγραφίσει. Σκαρφαλώνει στον κορμό του μεγάλου γερμένου μαονιού ή κάθεται στις ρίζες της μεγαλόπρεπης κόκκινης συκιάς και θαυμάζει τη φύση γύρω του.