Της Ματούλας Κουστένη 

Μια μουσική σύμπραξη που περνά από την Πόλη και τη Σμύρνη και φτάνει ώς τη Νέα Υόρκη και το Σικάγο. Αυτοσχεδιασμοί που σκοπεύουν να αναδείξουν την οικουμενικότητα και τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα της μουσικής του Ελληνισμού. Παραδοσιακές φόρμες που σμιλεύτηκαν στον χρόνο αλλά παραμένουν ολοζώντανες ώς σήμερα. Ενα μουσικό ψηφιδωτό με τραγούδια των Τσιτσάνη, Χατζιδάκι, Πάνου, Πλάτωνος, Σκαλκώτα, Μάντζαρου μπλεγμένα με συνθέσεις Ρωμιών της Πόλης, σκοπούς από τη Μακεδονία, την Ηπειρο, τη Μικρά Ασία. Ενορχηστρώσεις που αναδεικνύουν με μοναδικό τρόπο τις επιρροές της ελληνικής μουσικής από την Ανατολή και τη Δύση.

Διαρκώς ανήσυχη και πάντα ανοιχτή σε νέες ιδέες η ασταμάτητη Δήμητρα Γαλάνη συναντιέται επί σκηνής με κορυφαίους τζαζίστες κι ένα παραδοσιακό σύνολο και κάνει ένα ακόμα μουσικό της όνειρο πραγματικότητα. Την Τρίτη 30 Ιανουαρίου παρουσιάζει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με τους γνώριμούς της Chronos Project (Χρήστος Ραφαηλίδης-βιμπράφωνο, Πέτρος Κλαμπάνης-κοντραμπάσο, Θωμάς Κωνσταντίνου-ούτι, Σπύρος Μάνεσης-πιάνο) και τους νέους στην παρέα ΤΑΚΙΜ (σημαντικό σχήμα που παρουσιάζει παραδοσιακές μουσικές με φρέσκια ματιά και σύγχρονο ήχο) ένα πρόγραμμα (στο πλαίσιο της σειράς «Γέφυρες» που επιμελείται ο Δημήτρης Μαραγκόπουλος) που ενώνει όσα αγαπούν κι έχουν γραμμένα στο μουσικό τους dna.

«Είμαι ευτυχής γι’ αυτούς που επιμένουν να χτίζουν γέφυρες και να τις κρατούν ανοιχτές για να επικοινωνούν με τον κόσμο. Το Μέγαρο είναι ένας τέτοιος χώρος», είπε η δημοφιλής τραγουδίστρια, παρουσιάζοντας το νέο της project. «Σε δύο χρόνια συμπληρώνω 50 χρόνια στο τραγούδι, αλλά για μένα παραμένει σκοπός ζωής να είμαι παρέα με τέτοιους ανθρώπους και οργανισμούς.

Είτε από τη σκηνή -όσο αντέχω- είτε κάτω από αυτή, όσο θα μπορώ τη γνώση που έχω θέλω να τη μεταδίδω. Ας μην τραγουδώ, ας υπηρετώ απλώς την τέχνη που λατρεύω, ας είμαι ο προβολέας που θα φωτίσει κάτι. Ετσι θέλω να πεθάνω», συνέχισε με εξομολογητική διάθεση η Δήμητρα Γαλάνη.

«Από χρόνια σκεφτόμουν το πέρασμά μου στην τρίτη φάση της καριέρας μου. Στόχος μου πάντα ήταν να φτάσω σε αυτή την ηλικία απαλλαγμένη από υποχρεώσεις κι εκπτώσεις βιοπορισμού ή ματαιοδοξίας. Μάλιστα, από την εποχή που άρχισαν οι έξω να μας κοπανάνε επισημαίνοντας πόσο άθλιοι και τεμπέληδες είμαστε ένιωσα την ανάγκη να απαντήσω: “Ρε παιδιά, μη βαράτε έτσι, δεν είμαστε μόνο αυτό. Δεν είμαστε μόνο οι τράπεζές μας. Είμαστε άνθρωποι που όταν ακούσουν μια συμφωνική ορχήστρα θα κλάψουν κι ας μη σκαμπάζουν τίποτα από μουσική.

Αυτό το συγκινητικό κομμάτι της δουλειάς μας με έκανε να στραφώ σε κείμενα μεγάλων ποιητών και κομμάτια από την παράδοση τα οποία θέλω να φέρω στο σήμερα. Το θεωρούσα τρομερά δύσκολο μέχρι τη στιγμή που συνάντησα σε ένα τζαζ κλαμπ στην Αμερική τον Ραφαηλίδη με τον Κλαμπάνη. Από το πρώτο λεπτό κατάλαβα ότι εκεί μέσα βρήκα τον ήχο που αναζητούσα, τον ήχο που θα με έφτανε στην τωρινή συναυλία».

Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης. 30/1, 20.30.
Τιμές εισιτηρίων: 10 € έως 55 €. Πληροφορίες: 2107282333

Πηγή