Τα μουσικά ντοκιμαντέρ αποτελούν πάντοτε μια σίγουρη επιλογή για τους σινεφίλ του Φεστιβάλ, μιας και καταφέρνουν να προβάλουν τον συνολικό τρόπο λειτουργίας ενός καλλιτέχνη ή ενός σχήματος όταν τα φώτα της σκηνής είναι πια σβηστά. Στην περίπτωση των Paranaue, της μπάντας που παίζει κρουστά και προωθεί την αφροβραζιλιάνικη κουλτούρα στη Θεσσαλονίκη, ο Αναστάσης Δαλλής παρακολούθησε τα πράγματα εκ των έσω, καθώς είναι και ο ίδιος μέλος της «εξωτικής» αυτής σύμπραξης.

Το ντοκιμαντέρ του μουσικού και φοιτητή του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ προβάλλεται στο πλαίσιο του 20ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (Πέμπτη 8 Μαρτίου, αίθουσα Τώνια Μαρκετάκη, 22.30 & Σάββατο 10 Μαρτίου, Μελίνα Μερκούρη, 22.00) σε μια επετειακή χρονιά και για τους Paranaue: το 2018 γιορτάζουν τα δεκαπέντε χρόνια από την δημιουργία τους. «Το ντοκιμαντέρ “Paranauê the documentary” αποτελεί μέρος της διπλωματικής μου εργασίας, στο Α.Π.Θ.  που αφορά τη μελέτη της μουσικής samba reggae στην Ελλάδα, με επιβλέποντα τον κ. Κίτσιο», διευκρινίζει ο ίδιος και συνεχίζει: Παρακολουθώ μουσικά τους Paranauê εδώ και αρκετά χρόνια και γνωρίζω τα παιδιά. Μου αρέσει αυτό το μουσικό είδος και η ενέργειά του. Μάλιστα τα τελευταία τρία χρόνια παίζω και εγώ μαζί τους. Έτσι, είδα αυτήν την μπάντα σαν την καλύτερη μελέτη περίπτωσης για το θέμα της διπλωματικής μου. Επιπλέον, δεν υπήρχε πρόβλημα στο θέμα της πρόσβασης, που είναι ζητούμενο σε ένα ντοκιμαντέρ, γιατί πέρα από το γεγονός πως είμαι και εγώ μέλος, η ομάδα είναι πολύ φιλική και πρόθυμη να βοηθήσει όποια προσπάθεια προβολής και προώθησης της αφροβραζιλιάνικης κουλτούρας, γενικότερα.

Οι Paranauê είναι «εξωτικοί», κυρίως ως διάθεση. Αγαπούν και μεταδίδουν αυτό που κάνουν. Γενικά ένα πολυμελές σχήμα κρουστών κάνει αίσθηση στον κόσμο. Είναι κάτι το ιδιαίτερο και το εντυπωσιακό. Όταν συναντήσεις τους Paranauê στον δρόμο να παίζουν είναι αδύνατο να μην σε παρασύρουν με τον ρυθμό τους και την χορευτική τους διάθεση. Επίσης, και ως εμφάνιση μοιάζουν κάποιες φορές «εξωτικοί» με τις στολές και τα καπέλα που φορούν, αλλά αυτό που τους χαρακτηρίζει κυρίως είναι ο δυναμισμός και η αγάπη για αυτό που κάνουν.   

Το να παίζεις κρουστά ή/και να χορεύεις μέσα σε μια ομάδα με τόσα πολλά άτομα και τόσο μεγάλη δυναμική είναι πολύ σημαντικό. Πρέπει να μάθεις να συνυπάρχεις και να δημιουργείς συλλογικά, με σεβασμό για τον άλλον. Όσοι και όσες συμμετέχουν αφήνουν πίσω την πιεστική και καταπιεστική καθημερινότητα και εστιάζουν στη μουσική, στον χορό και στην χαρά που αυτά προσφέρουν. Είναι πραγματικά ψυχοθεραπεία και εκτόνωση.

Η κουλτούρα των Paranauê βασίζεται στη μουσική samba reggae που προέρχεται από το Salvador, Bahia στη βορειανατολική Βραζιλία και στόχος τους είναι να προάγουν γενικά την αφροβραζιλιάνικη κουλτούρα, κυρίως μέσα από τη μουσική και τον χορό. Το όνομά τους άλλωστε προέρχεται από το ομώνυμο δημοφιλές  τραγούδι της capoeira, που είναι μια βραζιλιάνικη χορευτική/πολεμική τέχνη. 

Εδώ και δύο χρόνια περίπου κάνουμε λήψεις σε συναυλίες και εκδηλώσεις της μπάντας. Ακολούθησαν οι συνεντεύξεις, βάσει των ερευνητικών ερωτημάτων για τη διπλωματική μου εργασία, καθώς και η συγκέντρωση αρχειακού υλικού. Ακολούθησε το post production, το οποίο κράτησε αρκετά, μιας και υπήρχαν πολλές και διαφορετικές λήψεις, ο ήχος ήθελε βελτίωση και άλλα θέματα παραγωγής και μεταπαραγωγής ήθελαν φροντίδα, στα οποία δούλεψαν η Τζίνα Γεωργιάδου, ο Γιάννης Κολαξίζης και ο Νίκος Ρονδέλης και τους ευχαριστώ πολύ γι αυτό.

Ο σκοπός δημιουργίας του ντοκιμαντέρ είναι να παρουσιάσω στο κοινό μια αξιόλογη προσπάθεια προώθησης της αβροβραζιλιάνικης κουλτούρας μέσα από τη samba reggae στην Ελλάδα και ιδιαίτερα τη Θεσσαλονίκη. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που παρουσιάζεται το ντοκιμαντέρ “Paranauê the documentary” στα πλαίσια του 20ου επετειακού Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, μιας και το 2018 είναι και η επέτειος των 15 χρόνων δημιουργίας της μπάντας. Με την αφορμή θέλω να ευχαριστήσω όλες και όλους που βοήθησαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στην παραγωγή αυτού του ντοκιμαντέρ. 

Ο δημιουργός του ντοκιμαντέρ, Αναστάσης Δαλλής

*Paranauê: The Documentary, Πέμπτη 8 Μαρτίου, αίθουσα Τώνια Μαρκετάκη, 22.30 & Σάββατο 10 Μαρτίου, Μελίνα Μερκούρη, 22.00

Πηγή