Συνεργασίες διεθνούς εμβέλειας και κύρους (όπως με τη Βασιλική Οπερα του Λονδίνου που μας φέρνει τον «Σιμόν Μποκανέγκρα» του Βέρντι και την επανάληψη της μεγάλης επιτυχίας «Λουτσία ντι Λαμερμούρ» του Ντονιτσέτι, Φεβρουάριο 2019) που επιβεβαιώνουν ότι το ελληνικό λυρικό θέατρο υπολογίζεται πια στα μουσικά ευρωπαϊκά σαλόνια.

Διασύνδεση του λυρικού τραγουδιού με τις εικαστικές τέχνες (τον Ιανουάριο του 2019 ξεκινά η τριετής τους συνεργασία με τον Οργανισμό ΝΕΟΝ με μια πρώτη ανάθεση στον εικαστικό Νίκο Ναυρίδη).

Ενας κύκλος Χατζιδάκι που επαναπροσδιορίζει το έργο του μεγάλου συνθέτη. Και στο βάθος μια μελετημένη επιμονή για ανάδειξη των νέων δυνάμεων που θα γίνουν οι πρωταγωνιστές του μέλλοντος.

Ανατρέποντας τις μέχρι σήμερα παραδόσεις ο καλλιτεχνικός διευθυντής της ΕΛΣ Γιώργος Κουμεντάκης δεν πραγματοποίησε συνέντευξη Τύπου, αλλά έστειλε με μέιλ το πρόγραμμα της επόμενης καλλιτεχνικής περιόδου 2018/19 και γέμισε τις οθόνες μας σπουδαίες ειδήσεις. Και κυρίως αφίξεις μεγάλων αστέρων.

Να όπως η «Γυναίκα της διπλανής πόρτας» Φανί Αρντάν που σκηνοθετεί «Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ» του Σοστακόβιτς (Μαΐος 2019) έχοντας στο πόντιουμ τον Βασίλη Χριστόπουλο και κοστούμια σχεδιασμένα από τη σπουδαία Μιλένα Κανονέρο, την ενδυματολόγο των τεσσάρων Οσκαρ («Μπάρι Λίντον» του Στ. Κιούμπρικ, «Δρόμοι της φωτιάς» του Χ. Χάντσον, «Μαρία Αντουανέτα» της Σ. Κόπολα και «Ξενοδοχείο Grand Budapest» του Γ. Αντερσον), τη γυναίκα που έχει υπογράψει κοστούμια σε κλασικές ταινίες (μεταξύ άλλων «Κουρδιστό Πορτοκάλι», «Εξπρές του Μεσονυχτίου», «Πέρα από την Αφρική» κ.ά.)

Από αριστερά: Φανί Αρντάν | Μιλένα Κανονέρο | Νάτσο Ντουάτο | Βασιλική Οπερα του Λονδίνου, «Σιμόν Μποκανέγκρα»

«Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει πολλά από τα πράγματα που ονειρευόμουν αλλά δεν ήταν εύκολο να επιτευχθούν από την πρώτη χρονιά. Ηθελα να δώσω την εικόνα της όπερας στο σύνολό της και να ρισκάρω περαιτέρω», μας λέει ο Γ. Κουμεντάκης για τις παραγωγές που εξασφάλισε.

«Μπήκε πια το νερό στο αυλάκι και μπορούμε να μιλάμε για διεύρυνση ρεπερτορίου που καλύπτει σοβαρά κενά που έχουμε στην Ελλάδα. Δεν περιοριζόμαστε πια στους είκοσι γνωστούς τίτλους και τα μεγάλα σουξέ της όπερας, αλλά αναδεικνύουμε τον πολυδιάστατο -από εκπαιδευτικό μέχρι ενημερωτικό- ρόλο του μοναδικού λυρικού θεάτρου της χώρας. Ξεφύγαμε από τη μικρή κλίμακα του Ολύμπια, δοκιμάζουμε τα όριά μας σε μια τεράστια, νέα αίθουσα στην οποία όλο και περισσότεροι ποθούν να έρθουν να τραγουδήσουν και φιλοδοξούμε να λύσουμε το πρόβλημα της έλλειψης τεχνικού προσωπικού ώστε να αγγίξουμε το επίπεδο παραγωγής των κεντροευρωπαϊκών σκηνών. Ανεβάζουμε, βλέπετε, έργα (κάποια για πρώτη φορά) που και μεγάλοι διεθνείς οργανισμοί διστάζουν. Ανάμεσά τους η «Γενούφα» του Γιάνατσεκ σε σκηνοθεσία της Γερμανίδας Νίκολα Ράαμπ, με την οποία ανοίγει επίσημα η σεζόν (14/10), η «Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ» που επιστρέφει στην ΕΛΣ μετά από σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα, αλλά και η «Μανόν» (Δεκέμβρης 2018) που έχουμε να δούμε στην Ελλάδα από το 1965 και θα τη σκηνοθετήσει ο Θωμάς Μοσχόπουλος».

Στους επτά θεματικούς κύκλους συναντά κανείς δημιουργίες διαφόρων οπερατικών σχολών (γαλλική, γερμανική, ιταλική, ρωσική, σλαβική) από τον 18ο, 19ο και 20ό αιώνα.

Πέρα από τις σπουδαίες μετακλήσεις υπάρχει μια σαφής απόφαση να αναλάβει σημαντικούς ρόλους η νέα γενιά, ειδικά των διευθυντών ορχήστρας (οι Μάριος Παπαδόπουλος και Γιώργος Μπαλατσινός για παράδειγμα διευθύνουν την νέα παραγωγή των «Γάμων του Φίγκαρο» του Μότσαρτ που σκηνοθετεί ο Αλέξανδρος Ευκλείδης, Μάρτιος 2019) και να δοθούν ακόμα περισσότερες ευκαιρίες στις εγχώριες δυνάμεις (ο Νίκος Κυπουργός μελοποιεί ως οπερέτα μετά από ανάθεση της ΕΛΣ τη σατιρική «Μήδεια» του Μποστ, Ιούλιος 2019).

«Με τους μαέστρους έχω μια ειδική προσωπική φροντίδα διότι θέλω φεύγοντας από εδώ να τους αφήσω κληρονομιά τη νέα γενιά των διευθυντών. Επίσης κάνουμε συνέχεια οντισιόν γιατί αναζητάμε και τις νέες φωνές», εξηγεί ο Γ. Κουμεντάκης.

Από την άλλη, κακά τα ψέματα, οι διάσημοι ξένοι σταρ είναι εκείνοι που παραδοσιακά προσελκύουν μαζικά το κοινό.

«Οντως, γι’ αυτό και τους καλούμε στις παραγωγές που φιλοξενούνται στο απαιτητικό Ηρώδειο των 5.000 θεατών. Υποχρεωτικά αναζητάμε για τις καλοκαιρινές όπερες όσο πιο διάσημους καλλιτέχνες μπορούμε να εξασφαλίσουμε και με έργα εκτοπίσματος. Μεγάλα θέατρα, μεγάλα έργα, μεγάλες φωνές».

Στο Ηρώδειο, λοιπόν, των μεγάλων αστέρων περιμένουμε το 2019 τη «Νόρμα» του Μπελίνι, μια όπερα απολύτως και πολλαπλά συνδεδεμένη με την Ελλάδα (Ιούνιος) που θα σκηνοθετήσει ο Κάρλους Παντρίσα της ομάδας των περίφημων Ισπανών Λα Φούρα ντελς Μπάους. Ενώ, λίγο μετά θα κάνει με την «Τραβιάτα» του Βέρντι το οπερατικό του ντεμπούτο -ως σκηνοθέτης- ο Κωνσταντίνος Ρήγος (Ιούλιος).

Τα οικονομικά ζητήματα γι’ ακόμα μια φορά δεν είναι λυμένα, δυσχεραίνουν τον έγκαιρο προγραμματισμό και δημιουργούν έναν διαρκή αγώνα ως την τελευταία στιγμή.

Ωστόσο όλα τα παραπάνω θα γίνουν πραγματικότητα χάρη στην συνολική επιχορήγηση των 12,5 εκατομμύρια και της έκτακτης λόγω του ελλείμματος που προέκυψε από τα αυξημένα λειτουργικά έξοδα στην νέα έδρα στο ΚΠΙΣΝ (περίπου 4,6 εκατ. για το 2018).

Ακριβή στοιχεία για το πώς κύλησε ο πρώτος χρόνος θα δοθούν μετά τον Ιούλιο με την ολοκλήρωση της σεζόν στο Φάληρο.

Ωστόσο, οι πρώτες ενδείξεις μιλούν για παραγωγές που αγγίζουν σε πληρότητα το 100%, για μεγάλη διεύρυνση του κοινού και για διεθνή απήχηση που έχει κάνει πια αρκετά πιο δελεαστική την άφιξη της διεθνούς αφρόκρεμας.

Επίσης, ο Κύκλος Μάνος Χατζιδάκις συνεχίζεται με την παρουσίαση των έργων «Το χαμόγελο της Τζοκόντας / Reflections» (28 – 30/9) που θα ερμηνεύσουν ο Vassilikos και οι Raining Pleasure, συναυλία με τα έργα «Αμοργό / Μεγάλο ερωτικό» (Μάρτιος 2019) αλλά κι ένα ολοήμερο αφιέρωμα με τίτλο «Χρόνια πολλά, κύριε Μάνο» ανήμερα των γενεθλίων του (23/10) σε όλους τους χώρους του ΚΠΙΣΝ από το πρωί έως αργά το βράδυ.

Ο Κωνσταντίνος Ρήγος, από την άλλη, μέσα από συναντήσεις με παλιούς και νέους συνοδοιπόρους, εμπλουτίζοντας τον κορμό του μπαλέτου με νέους χορευτές σχεδίασε σε διάστημα λίγων μηνών τις τρεις νέες φιλόδοξες παραγωγές του Μπαλέτου: τη «Λίμνη των κύκνων» σε χορογραφία του ίδιου, το «Herrumbre» (Φεβρουάριος 2019) του σπουδαίου Ισπανού χορογράφου Νάτσο Ντουάτο (καλλιτεχνικός διευθυντής Κρατικού Μπαλέτου του Βερολίνου) και το τρίπτυχο «Στραβίνσκι Από τη Ρωσία με αγάπη» (Απρίλιος 2019) σε χορογραφίες του Δάφνι Κόκκινου (σπουδαίος Ελληνας χορευτής της Πίνα Μπάους και του Χοροθεάτρου του Βούπερταλ), του διακεκριμένου Γερμανού χορογράφου Μάρκο Γκέκε και του Κ. Ρήγου.