Στην Ωνάσειο Βιβλιοθήκη, στο ιστορικό πιάνο που έπαιζε η Μαρία Κάλλας όταν βρισκόταν στη θαλαμηγό «Χριστίνα», ο ανερχόμενος συνθέτης και πιανίστας Δημήτρης Σκύλλας ερμήνευσε αποσπάσματα από το έργο του «Abyss», που μετά την προ ολίγων μηνών πρεμιέρα του στο Victoria & Albert Museum του Λονδίνου έκανε επίσημη «πρώτη» σε ελληνικό έδαφος. Γύρω του, ανεκτίμητοι πολιτιστικοί και ιστορικοί θησαυροί που κοσμούν τον χώρο: El Greco, Πουλάκης, Χαλεπάς, η Χάρτα του Ρήγα, αλλά και περισσότερα από 3.000 βιβλία που αντιπροσωπεύουν τον πνευματικό πλούτο της Ελλάδας από τον 15ο έως τον 19ο αιώνα.

Ζητήσαμε από τον νεαρό συνθέτη, έργα του οποίου έχουν παιχτεί σε σημαντικούς χώρους σε εξωτερικό και Ελλάδα, όπως το Αβαείο του Γουέστμινστερ, το Royal Albert Hall, η Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών και το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, να μας περιγράψει με συντομία αυτή την εμπειρία. 

— Από το V&A στο Ίδρυμα Ωνάση και το πιάνο της Κάλλας, η πορεία του «Abyss» είναι εντυπωσιακή.

Το έργο αυτό ξεκίνησε από ένα μουσείο ασύλληπτων διαστάσεων χωρίς να γνωρίζει το επόμενό του βήμα. Το καλλιτεχνικό του κίνητρο ήταν να παρουσιάζεται σε χώρους με ιστορικότητα. Νιώθω ιδιαίτερα τυχερός που βρήκε τη δική του «εστία» στη χώρα μας. Ύστερα από το V&A, δεν θα μπορούσα να του ευχηθώ μια πιο ποιοτική εξέλιξη από το να κάνει το επίσημο άνοιγμα του ιστορικού πιάνου της Μαρία Κάλλας, συνεχίζοντας έτσι την άρτια επαγγελματική μας σχέση με το Ίδρυμα Ωνάση και τη Στέγη, οι οποίοι τιμούν τη μουσική μου με ήθος και σεβασμό και τους ευχαριστώ με κάθε ειλικρίνεια γι’ αυτό.

— Περίγραψέ μας τα συναισθήματά σου κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του έργου σε αυτό το ιστορικό κειμήλιο.

Tο συναίσθημα και η αίσθηση που πήγαζε μέσα μου τη στιγμή της εκτέλεσης είναι κάτι το συγκλονιστικό αλλά ταυτόχρονα απερίγραπτο. Θα μπορούσα να το εξηγήσω μόνο με ήχο. Οφείλεται στη ζεστασιά που μου μετέδωσε η σημασία του συγκεκριμένου πιάνου, σκεπτόμενος τη ζωή και την ενέργεια της Κάλλας ως γυναίκας και καλλιτέχνιδος, και παράλληλα περικυκλωμένος από τον πολιτιστικό πλούτο της βιβλιοθήκης, με έργα του Καβάφη, του Ελ Γκρέκο και άλλων μεγάλων δημιουργών. Η συνθήκη που δημιουργήσαμε συνομιλεί με τον χρόνο, ενώνει με ευγένεια και κύρος το κλασικό με το σύγχρονο και επιπλέον συμβάλλει στο προσωπικό μου όραμα, την εξέλιξη και προώθηση της σύγχρονης κλασικής μουσικής σε ένα ευρύτερο κοινό. Είχε τέτοιο δυναμισμό η στιγμή αυτή ώστε πλέον αποτελεί από μόνη της έμπνευση για τη δημιουργία ενός νέου έργου.

— Σε λίγες μέρες κλείνεις τα 30. Πώς αποτιμάς με συντομία την καλλιτεχνική σου πορεία, στη δεδομένη χρονική συγκυρία;

Η ζωή ενός δημιουργού κινείται ανάμεσα στο έργο του και στον άξονα του χρόνου. Λίγες στιγμές πριν υποδεχτώ τη νέα δεκαετία της ζωής μου, η μουσική μου αναπνέει με τον πιο τιμητικό τρόπο. Οι σκέψεις, τα δυνατά συναισθήματα, τα βιώματά, η δική μου προσωπική άβυσσος αποκτά σάρκα και οστά στο πιάνο μιας τεράστιας προσωπικότητας της καλλιτεχνικής ιστορίας. Η συνθήκη αυτή με φέρνει ένα βήμα πιο κοντά σε μια ιδιαίτερα θερμή και προσωπική ανάγκη, ότι όλοι οι μουσικοί, ανεξαρτήτως χρόνου και τόπου, δημιουργούμε ταπεινά το δίχτυ μιας μεγάλης, σταθερής οικογένειας κινούμενοι προς τον ίδιο στόχο, την ψυχική ανάταση ενάντια στην άβυσσο της ανθρώπινης ύπαρξης.

Onassis.org – facebook.com/OnassisFoundation

Γράφει ο Αλέξανδρος Διακοσάββας, Πηγή