Από τη Μάρω Βασιλειάδου

Ηταν μια καλοκαιρινή βραδιά από εκείνες τις γλυκιές που η Αθήνα ξέρει να προσφέρει. Η Ρωμαϊκή Αγορά χωρίς συνωστισμό στο εσωτερικό της –με τα καθίσματα των προσκεκλημένων σε αποστάσεις ενός μέτρου–, η ορχήστρα πανέτοιμη στην πρώτη της ζωντανή δημόσια εμφάνιση –οι μουσικοί σε μονά αναλόγια και απλωμένοι σχεδόν ώς τα όρια των αρχαιοτήτων–, και ο Λουκάς Καρυτινός λαμπερός στο άσπρο του κουστούμι.

Κόσμος πολύς παρακολουθούσε όρθιος γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο, συμμετείχε και χειροκροτούσε ζεσταίνοντας την ατμόσφαιρα και για τους προσκεκλημένους. Ηταν η πρώτη από τις εκδηλώσεις για τον νέο θεσμό του ΥΠΠΟ «Ολη η Ελλάδα ένας πολιτισμός», και πρεμιέρα για την ΕΛΣ, παρότι το ρεσιτάλ είχε χαρακτήρα κοινωνικής προσφοράς. Ως αντιστάθμισμα των περιορισμένων προσκλήσεων, 95.000 θεατές είδαν το βράδυ του Σαββάτου τη ζωντανή αναμετάδοση της συναυλίας. Χθες το μεσημέρι που το βίντεο της παράστασης ήταν ακόμη διαθέσιμο στις πλατφόρμες του ΥouΤube και Facebook ο αριθμός είχε φτάσει τους 450.000 θεατές, ενώ μετά συμφωνία με την EBU (European Broadcasting Union), μέσω της ΕΡΤ, θα προβληθεί στις κρατικές τηλεοράσεις της Ευρώπης, εντός του εξαμήνου.

Διότι η μέτζο σοπράνο Ανίτα Ρατσβελισβίλι, που στα 34 χρόνια της θεωρείται μία από τις πιο καταξιωμένες μεσόφωνους της εποχής, έκανε στην Αθήνα την παρθενική της εμφάνιση μετά τον τετράμηνο αποκλεισμό που επέβαλε η πανδημία. Τη συναντήσαμε μετά το τέλος της παράστασης, κουρασμένη αλλά ακόμη σε ένταση και πάντα χαμογελαστή. Η ερμηνεία της στην άρια της Δαλιδάς, από τη Β΄ πράξη της όπερας «Σαμψών και Δαλιδά» του Καμίγ Σεν-Σανς, όπως και η άρια της Σαπφούς από την Γ΄ πράξη της ομώνυμης όπερας του Σαρλ Γκουνό είχε καταφέρει να μας κάνει να ξεχάσουμε τα άσχημα, και να βυθιστούμε στη μουσική μέσα σε ένα σχεδόν ρόδινο ηλιοβασίλεμα.

«Νιώθω ένα ιδιαίτερο δέσιμο με την Ελλάδα. Ολοι με δέχθηκαν από την αρχή τόσο φιλόξενα και θερμά, που αισθάνθηκα ότι ήμουν εξαιρετικά ευπρόσδεκτη», είπε η Ανίτα Ρατσβελισβίλι (φωτ. ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ/ ΕΛΣ).

«Ηταν για μένα μια συναισθηματικά φορτισμένη βραδιά», σχολίασε. «Βρισκόμουν ξανά σε σκηνή, αισθανόμουν πάλι το κοινό, κι αυτά συνέβαιναν σε ένα μαγικό μέρος. Η ενέργεια που μου έδινε ο χώρος όταν τραγουδούσα ήταν ανεπανάληπτη». Αυτή είναι η δεύτερη συνεργασία της με την ΕΛΣ· δύο χρόνια πριν ερμήνευσε στο Ηρώδειο την Κάρμεν, ένα ρόλο που την έχει κάνει διάσημη. Στη συναυλία της Ρωμαϊκής Αγοράς συμμετείχε αφιλοκερδώς. Τη ρωτήσαμε πώς αποφάσισε να το κάνει και μάλιστα σε εποχές κρίσης: «Υπήρξε μεγάλη τιμή μου η πρόταση», απάντησε. «Νιώθω ένα ιδιαίτερο δέσιμο με την Ελλάδα. Ολοι με δέχτηκαν από την αρχή τόσο φιλόξενα και θερμά, που αισθάνθηκα ότι ήμουν εξαιρετικά ευπρόσδεκτη. Το ίδιο θα πω και για τον επαγγελματισμό της ΕΛΣ, με προδιαγραφές ανάλογες των μεγάλων θεάτρων διεθνώς. Με εξέπληξαν ευχάριστα οι συνθήκες της παραγωγής, η ορχήστρα και ο μαέστρος, ο Λουκάς Καρυτινός. Είναι σπουδαίος μουσικός, και η δουλειά μαζί του είναι απόλαυση. Για εμένα η ΕΛΣ έχει γίνει ένας τόπος πολύ οικείος. Κρατάμε την επαφή μας, και φροντίζω να λέω στους συναδέλφους μου πόσο εξαιρετικές δουλειές γίνονται εδώ. Και να βάλουν την Αθήνα στο πρόγραμμά τους».

Ωστόσο, ποιο θα είναι στο μέλλον αυτό το πρόγραμμα και τι θα περιλαμβάνει; «Φοβάμαι ότι στα επόμενα χρόνια οι καλλιτέχνες θα αντιμετωπίσουμε μια σοβαρή κρίση», σχολίασε η Ανίτα Ρατσβελισβίλι. «Η παραγωγή μιας όπερας είναι πάντοτε πολύ ακριβή, και προϋποθέτει ομαδική δουλειά Τώρα δεν υπάρχουν ούτε χρήματα λόγω των περιορισμένων εισιτηρίων κι επιπλέον δεν μπορούμε να είμαστε όλοι μαζί. Ισως προς το παρόν είναι πιο πρακτικό να διοργανώνονται κονσέρτα όπερας. Θα το κάνουμε, αλλά βεβαίως δεν είναι το ίδιο ούτε για εμάς, ούτε για το κοινό. Θα προσαρμοστούμε όμως, αλλιώς θα πεθάνουμε. Γιατί χωρίς μουσική δεν υπάρχει ζωή».

Πηγή