«Ο γάμος άρχιζε από το βράδυ του Σαββάτου με χορούς και τραγούδια και στης νύφης και στου γαμπρού. Έπαιρναν και βιολιά, αλλά όχι πάντα. Το στεφάνωμα γινόταν την Κυριακή το πρωί, μετά τη λειτουργία και πάντα στο σπίτι της νύφης. Καμιά φορά όμως γινόταν και το βράδυ της Κυριακής… Μετά το στεφάνωμα η πομπή ξεκινούσε για το σπίτι του γαμπρού. Πήγαιναν όλοι πεζοί και περνούσαν, υποχρεωτικά κατά το έθιμο από το παζάρι (κεντρική αγορά) όπου δεξιά και αριστερά παρατασσόταν κόσμος να ευχηθεί το νιόφωτο, αλλά και να κάμει χάζι. Η νύφη προσκυνούσε μια δεξιά, μια αριστερά και μπροστά απ΄ όλη τη γαμήλια πομπή πήγαιναν 5-6 παιδάκια αμφιθαλή, κρατώντας φωτιστικά ασετυλίνης, τα λεγόμενα καρμπούρα, για να φωτίζεται το νιόφωτο. Ο κόσμος από τα πεζοδρόμια, αλλά και από τα μπαλκόνια, τα παράθυρα και τις στέγες ακόμα, ευχόταν «καλορρίζικα» και μερικοί έριχναν και τουφεκιές…»